Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

RADwJ Lager 8/56 Ingramsdorf - obóz Służby Pracy Rzeszy w Imbramowicach

Drukuj
Utworzono: niedziela, 28, grudzień 2014

Budynek przy ul. Spokojnej 7 w Imbramowicach, często określany jest mianem pałacu lub dworu. Dawniej nazywano go Villą Pätzold, gdyż był siedzibą majętnej rodziny imbramowickich kupców Pätzoldów, do których należał miejscowy sklep z winiarnią oraz przyległa gospoda Gasthaus u. Auasspanung. Ostatnia z kupieckiego rodu Pauline Katherine Gertrud Pätzold, zmarła 19 lipca 1947 roku w Berlinie-Charlottenburgu. Rodowy majątek Pätzoldów jeszcze w latach 30-tych przeszedł na własność lub też został odkupiony przez władze państwowe. Dziś mało kto wie, że w latach 1939-1945 mieścił się tutaj żeński obóz wychowawczy Służby Pracy Rzeszy (z niem. Reichsarbeitsdienst für weibliches Jugend, w skrócie RADwJ), który oznaczono jako RADwJ Lager 8/56 Ingramsdorf. Nie wiemy niestety jaki był normalny stan osobowy tego ośrodka i ile ogółem przeszło przezeń młodych kobiet. Dokumentacja taka najprawdopodobniej została zniszczona. Wiadomo jedynie, że przebywające w Imbramowicach młode wychowanki RADwJ pomagały zapewne przy pracy w gospodarstwach rolnych, pełniły funkcję opiekunek dzieci i pomocy domowych w rodzinach wielodzietnych. Pod koniec wojny jako służba pomocnicza mogły zostać przydzielone do Wehrmachtu oraz Luftwaffe. Czym była Służba Pracy Rzeszy oraz jak wyglądała jej organizacja, przeczytacie poniżej.

Czytaj więcej: RADwJ Lager 8/56 Ingramsdorf - obóz Służby Pracy Rzeszy w Imbramowicach

Tajemnica cmentarza wojennego w Żarowie, cz. 3

Drukuj
Utworzono: sobota, 27, grudzień 2014

12 stycznia 1945 roku rozpoczęła się ofensywą zimowa zwana też operacją wiślańsko-odrzańską. Oddziały radzieckie 1. Frontu Ukraińskiego, pod dowództwem marszałek Iwana Koniewa, 19 stycznia 1945 roku przekroczyły dawną granicę polsko-niemiecką w rejonie Namysłowa. Do końca stycznia zdobyto miasta: Kluczbork (20 stycznia), Gliwice (23/24 stycznia), Opole (24 stycznia; część prawobrzeżna), Oleśnicę (25 stycznia), Katowice i Bytom (27 stycznia), wypierając wojska niemieckie z terenów położonych na prawym brzegu Odry. Na początku lutego wojska radzieckie wyszły już na przedpola Wrocławia i Głogowa. Do szczególnie zaciętych walk doszło o Ścinawę (31 stycznia) i Oławę (28 stycznia). Tam oddziały radzieckie uchwyciły przyczółki na lewym brzegu Odry. 8 lutego Armia Radziecka sforsowała Odrę atakując z przyczółków pod Ścinawą i Oławą, a następnie przełamała pozycje niemieckie wzdłuż górnej Odry i w ciągu 17 dniowej ofensywy opanowała centralną część Dolnego Śląska. Rosjanie zdobyli miasta: Legnicę (9 lutego), Bolesławiec (12 lutego), Zieloną Górę (14 lutego) a także Chojnów (10 luty), Bielsko (12 luty) i Złotoryję (13 luty). Zacięte walki stoczono o zdobycie Szprotawy (10-13 lutego), podczas przeprawy przez Bóbr pod Żaganiem oraz o Strzegom (13 lutego). Otoczono Głogów, który jednak bronił się zawzięcie oraz twierdzę Wrocław - po raz pierwszy 13/14 lutego i ostatecznie 16 lutego. 24 lutego 1945 roku Rosjanie doszli do Nysy Łużyckiej. Na "żarowskim" odcinku frontu wojska radzieckie 13 lutego zajęły miejscowości Buków, Imbramowice, Kruków, Marcinowiczki, Mielęcin, Pyszczyn i Zastruże. Front ustabilizował się na 2 i pół miesiąca na linii, którą wyznaczały miejscowości Przyłęgów - Łażany - Żarów - Mrowiny - Tarnawa - Imbramowice - Domanice - Chwałów - Górny Maniów - Strzelce - Tworzyjanów - Sobótka. Tu przebiegał zewnętrzny pierścień oblężenia Wrocławia.

Czytaj więcej: Tajemnica cmentarza wojennego w Żarowie, cz. 3

Dawne spichlerze w gminie Żarów

Drukuj
Utworzono: wtorek, 16, grudzień 2014

Pisaliśmy już o różnych budowlach i zabytkowych miejscach jakie znajdują się obecnie na Żarowskiej Ziemi. Dzisiaj wspomnimy o budowlach, które zaliczają się stricte w poczet obiektów użyteczności gospodarczej. Prawdą jest, że na budowle tego typu nie zwracamy szczególnej uwagi, a szkoda. Obszerne rozmiary, pomysłowość konstrukcji, ważne przeznaczenie oraz trud budowlany sprzed wielu lat, a nawet wieków cechuje budowle, które nazywane są spichlerzami. Warto przyjrzeć się im bliżej i umieścić na trasie naszych wycieczek po ciekawych miejscach w okolicy. Wedle przyjętej terminologii Spichlerz (czasem: śpichlerz, spichrz, elewator zbożowy) – jedno- lub kilkukondygnacyjna budowla przeznaczona do przechowywania materiałów sypkich, głównie ziarna zbóż – luzem lub w workach, charakteryzujący się zwartą bryłą, stromymi dachami, trójkątnymi szczytami i niewielkimi oknami. W miastach przeważnie murowany, wielokondygnacyjny magazyn z windą do transportu zboża oraz kranami i rynnami spustowymi. Zachowane spichlerze często posiadają ciekawie rozwiązaną elewację, ozdobioną charakterystycznymi dla danej epoki detalami architektonicznymi np. blendami, fryzami, gzymsami.

Czytaj więcej: Dawne spichlerze w gminie Żarów

Zabytki w gminie Żarów - wykaz, ochrona i stan obecny

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 22, grudzień 2014

Wedle ewidencji zabytków prowadzonej przez Wojewódzki Urząd Ochrony Zabytków w 2013 roku na terenie gminy Żarów, znajdowało się 228 zabytkowych budowli i obiektów. Dwa zabytki więcej wylicza z kolei Gminna Ewidencja Zabytków. Spośród tej liczby 27 budowli i obiektów zostało wpisanych w tzw. Rejestr Zabytków. Czym tak naprawdę jest zabytek, ewidencja i rejestr zabytków ? Jakie zabytki znajdują się na obszarze gminy Żarów oraz w jaki sposób są dzisiaj chronione przed zniszczeniem ? Takie zagadnienia chcemy dzisiaj nakreślić zwykłym czytelnikom, zadającym pytania w trosce o dobro naszego zabytkowego dziedzictwa, które na co dzień mamy w zasięgu oka. Zabytek w języku potocznym jest to każdy wytwór działalności człowieka, będący świadectwem minionej epoki (pamiątką przeszłości), posiadający wartość historyczną, artystyczną, naukową lub emocjonalną, przy czym kryterium czasu powstania, choć najważniejsze, nie przesądza o zdefiniowaniu zabytku. Według obowiązującej w Rzeczypospolitej Polskiej, Ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami z dnia 23 lipca 2003 r., zabytkiem jest nieruchomość (np. pojedynczy budynek, cmentarz, historyczny układ urbanistyczny lub krajobraz kulturowy) albo rzecz ruchoma (np. dzieło sztuki użytkowej, obraz, rzeźba, znalezisko archeologiczne – np. artefakt), ich części lub zespoły rzeczy, które są dziełem człowieka lub związane z jego działalnością i stanowią świadectwo minionej epoki bądź zdarzenia, a których zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na swoją wartość artystyczną, naukową lub historyczną.

Czytaj więcej: Zabytki w gminie Żarów - wykaz, ochrona i stan obecny

Kampania napoleońska z 1813 roku w okolicach Żarowa

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 15, grudzień 2014

Ziemia Żarowska na przestrzeni wieków zmieniała kilkukrotnie przynależność terytorialną, a życie miejscowej ludności regularnie zakłócały nie tylko klęski elementarne takie jak epidemie, wylewy Strzegomki, surowe zimy i posłuchy, ale także grabieże oraz rozboje dokonywane podczas kwaterunków i przemarszów obcych wojsk w toku prowadzonych tu wojen. W ubiegłym roku przybliżyliśmy czytelnikom zagadnienie dotyczące wojsk napoleońskich operujących w okolicy Żarowa w latach 1806-1808 oraz związanych z tym koszmarach ówczesnych mieszkańców, którym dane było zaznać biedy po francuskich kontrybucjach i rekwirunku żywności. Dziś napiszemy o kampanii z roku 1813, kiedy po niespełna 5 latach wolnych od widoku wielkich armii, we wsiach dzisiejszej gminy Żarów znów zaroiło się od nieproszonych gości. Dotychczasowa wiedza w tym temacie ogranicza się do informacji zawartych w Monografii Historycznej gminy Żarów, autorstwa Tomasza Ciesielskiego, gdzie czytamy ... W 1813 r. mieszkańcy Bożanowa dostarczali do Legnicy i Świdnicy prowiant dla wojsk koalicji antynapoleońskiej, a latem tego roku w czasie obowiązywania pielaszkowickiego układu o zawieszeniu broni we wsi stacjonowały oddziały rosyjskie. Odnośnie Kalna ... Także w 1813 r. mieszkańcy wsi zmuszeni byli dostarczyć do Legnicy żywność i wódkę dla wojsk pruskich oraz ich sojuszników. Dodatkowo latem 1813 r. w trakcie obowiązywania rozejmu pielaszkowickiego w Kalnie stacjonowali przez kilka tygodni żołnierze rosyjscy. Dziesięciu kozaków wracając nocą z Żarowa utopiło się w podkalneńskich bagnach. Na pamiątkę tego wydarzenia 10 topoli porastających drogę do Żarowa miejscowa ludność nazywała „kozackimi” oraz Wierzbnej ... Po kilku latach przerwy mieszkańcy Wierzbnej ponownie zmuszeni byli latem 1813 r. łożyć na wojujące armie, tym razem „własne”: pruską i sojuszniczą rosyjską. Dotychczasową wiedzę w tej tematyce chcemy dziś uzupełnić i poszerzyć zwłaszcza z myślą o czytelnikach, będących mieszkańcami naszej gminy, którzy jak wiemy żywo interesują się historią swojej "małej ojczyzny".

Czytaj więcej: Kampania napoleońska z 1813 roku w okolicach Żarowa

Więcej artykułów…

  1. Przeklęty Ju-88 oraz He-111 Hansa Szuflity z Łażan
  2. Wystawa z 11 listopada 2014 r.
  3. Na tropie tajemnic II wojny światowej - ciąg dalszy poszukiwań
  4. Wystawa ekslibrisów i grafik autorstwa Ryszarda Łomańskiego

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Wednesday the 14th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.