Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

"Czerwony Baron" - legenda ciągle żywa

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 03, październik 2011

Manfred Albrecht Freiherr von Richthofen urodził się 2 maja 1892 roku w Borku (niem. Kleinburg; obecnie część Wrocławia) w pruskiej rodzinie arystokratycznej, która posiadała dziedziczny tytuł barona (niem. Freiherr). W 1901 roku wraz ojcem baronem Albrechtem von Richthofen i matką Kunegundą z domu von Schickfus und Neudorff, przeprowadził się do Świdnicy. Dziesięć lat później w 1911 roku rozpoczął karierę wojskową, wstępując do 1. pułku ułanów imienia cesarza Aleksandra III. Do 1914 roku pełnił służbę jako oficer w przygranicznym garnizonie w Ostrowie Wielkopolskim. Następnie jako oficer polowy na froncie wschodnim (obszar Polski) i zachodnim we Francji. W maju 1915 roku 23-letni wówczas von Richthofen poprosił o przeniesienie do lotnictwa.

Czytaj więcej: "Czerwony Baron" - legenda ciągle żywa

Nieznana powojenna historia Żarowa spisana na dokumencie z grudnia 1945 roku

Drukuj
Utworzono: środa, 09, listopad 2011

Dwie strony maszynopisu nieznanego autora sporządzone prawdopodobnie w grudniu 1945 roku, tyle możemy powiedzieć o dokumencie opisującym sytuację jaka panowała w Żarowie w ponad pół roku po zakończeniu II wojny światowej. Dokument udostępniony został Żarowskiej Izbie Historycznej przez mieszkańca Magdeburga, pan Scholza, którego rodzina mieszkała przed wojną przy Schweidnitzer Straße 9a (dzisiejsza kamienica przy ul. Mickiewicza 2) w Żarowie. Informacje zawarte w niniejszym maszynopisie są niezwylke cenne w poznaniu tuż powojennej, „trudnej” historii naszego miasta.

Czytaj więcej: Nieznana powojenna historia Żarowa spisana na dokumencie z grudnia 1945 roku

Elektryczna kolej na odcinku Żarów-Imbramowice w latach 1928-45

Drukuj
Utworzono: wtorek, 12, luty 2013

21 kwietnia 1842 roku rozpoczęte zostały prace ziemne przy budowie linii kolejowej Wrocław Świebodzki – Świebodzice (dziś Wrocław Świebodzki – Zgorzelec/Görlitz; linia oznaczona nr 274). W trakcie robót w okolicy malutkiego wówczas Żarowa odkryte zostały złoża węgla brunatnego, kaolinu oraz pirytów. Od tego czasu rozpoczyna się dynamiczny rozwój tej osady, budowa fabryk i powstanie przemysłu, którego ojcem był Carl Friedrich von Kulmiz (wówczas właściciel firmy budowlanej, zaangażowanej przy budowie omawianej linii kolejowej). Decyzja o budowie żelaznego szlaku pomiędzy ówczesnym Breslau a Freiburgiem, wymuszona została wzrostem zapotrzebowania na węgiel oraz trudnościami w transporcie tego surowca na większe odległości. Prace przy budowie linii trwały ponad półtora roku, a zaangażowanych w nie było ponad 2 tysiące robotników. We Wrocławiu kosztem ponad 150 tys. talarów powstał dworzec Świebodzki. W Świebodzicach natomiast za sumę 104 tys. talarów wzniesiono dworzec z magazynami i placami załadunkowymi węgla. Linię Wrocław Świebodzki – Świebodzice oddano do użytku 29 października 1843 roku.

Czytaj więcej: Elektryczna kolej na odcinku Żarów-Imbramowice w latach 1928-45

Odnaleziona fotografia świdnickich artylerzystów z 1913 roku

Drukuj
Utworzono: sobota, 05, listopad 2011

Dzięki aktywnej współpracy z prywatnymi kolekcjonerami oraz pasjonatami zabytków, uzyskać można wiele cennych informacji oraz materiałów dotyczących historii naszej pobliskiej okolicy. Nie inaczej było w przypadku starej fotografii, która ukryta za obrazem czekała na ujawnienie, aż do dnia dzisiejszego. W ubiegłym tygodniu do Żarowskiej Izby Historycznej zgłosił się mieszkaniec gminy Żarów, który w czasie konserwacji obrazu przedstwiającego wiejski pejzaż, odnalazł ukrytą w jego tylnej części sporych rozmiarów fotografię. Jak się okazało przedstawia ona rezerwistów 42 Pułku Artylerii Polowej (2 Pułk Śląski) ze Świdnicy, którzy odbyli służbę wojskową w latach 1911-1913.

Czytaj więcej: Odnaleziona fotografia świdnickich artylerzystów z 1913 roku

Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej 1919-21 z gminy Żarów

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 28, styczeń 2013

Ustawą z dnia 21 lipca 1990 roku Sejm Rzeczypospolitej Polskiej ustanowił odznaczenie w postaci Krzyża za udział w Wojnie 1918–1921 dla osób, które pełniąc służbę w latach 1918–1921, przyczyniły się do ugruntowania niepodległości naszego państwa. Krzyż nadawany był uczestnikom wojny z lat 1918-1921 we wszystkich służbach, żyjącym w dniu wejścia ustawy w życie (10 sierpnia 1990 r.). Odznaczenie obejmowało wojnę polsko-ukraińską i wojnę polsko-bolszewicką. Nadawane było przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na wniosek Ministra Obrony Narodowej. Odznaczeni otrzymywali odznakę Krzyża i legitymację. Nadawanie Krzyża uznano za zakończone z dniem 8 maja 1999 roku. Odznaczenie posiada formę krzyża równoramiennego prostego wykonanego z metalu o wymiarach 42 x 42 mm i składa się z czterech równych, rozszerzonych na końcach ramion o przekroju spłaszczonego ośmioboku i związanych pośrodku sześcianem. Na ramionach poprzecznych Krzyża wyryty jest poziomo napis: OBROŃCY – OJCZYZNY, na ramionach pionowych – daty: 1918 i 1921, w środku zaś skrzyżowania ramion znajduje się wizerunek orła na tle z białej emalii. Na Ziemiach Odzyskanych, w granicach ówczesnej gminy Żarów po 1945 roku osiedliło się dwóch uczestników wojny polsko-bolszewickiej 1919-1921, którzy zostali odznaczeni Krzyżem za udział w Wojnie 1918-1921.

Czytaj więcej: Uczestnicy wojny polsko-bolszewickiej 1919-21 z gminy Żarów

Więcej artykułów…

  1. Wiejskie karczmy i gospody w okolicach Żarowa do 1945 r.
  2. Żarowska poczta do 1945 roku
  3. Stan wojenny i reżim z czasów stalinowskich w Żarowie
  4. Żarowski kurek z kościelnej wieży

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Thursday the 15th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.