Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Książeczki "Liga Kobiet" DZCH Żarów

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 17, sierpień 2020

Jak pisała Sławomira Walczewska w opracowaniu pt. „Liga Kobiet – jedyna organizacja kobieca w PRL”: Liga Kobiet powstała w sierpniu 1945 roku i po wielu przekształceniach istnieje do dzisiaj. Została zarejestrowana jako jedna z pierwszych po wojnie - w rejestr organizacji została wpisana pod numerem 35. Mogłoby się wydawać, że była kontynuacją emancypacyjnych organizacji kobiecych z okresu międzywojnia. Swą nazwą, która w początkowej wersji brzmiała: Społeczno - Obywatelska Liga Kobiet nawiązywała do patriotycznej organizacji kobiecej utworzonej w 1913 roku dla poparcia niepodległościowych dążeń Piłsudzkiego. W swoim programie umieściła dwa punkty pod którymi mogłaby się podpisać każda kobieta: przeciwdziałanie nowej wojnie oraz współpraca w budowie sprawiedliwej Polski. Wizja owej "sprawiedliwej" Polski była przy tym na tyle ogólnie nakreślona, że nie wykluczała z góry żadnych opcji politycznych czy światopoglądowych. Jak wyglądało tworzenie Ligi Kobiet. Jej członkiem mogła zostać każda kobieta lub grupa kobiet (Koła Gospodyń Wiejskich, Koła Spółdzielczyń), która uznawała cele i zadania Ligi Kobiet i zgłosiła swój udział w jej pracy). Statut Ligi Kobiet został uchwalony na II Krajowym Zjeździe w lipcu 1957 roku. Według zapisów statutowych Liga była organizacją kobiet zamieszkujących na terenie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, prowadzącą działalność w celu:

Czytaj więcej: Książeczki "Liga Kobiet" DZCH Żarów

V Żarowskie Spotkanie Miłośników Motoryzacji - 2.08.2020

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 03, sierpień 2020

Za nami V Żarowskie Spotkanie Miłośników Motoryzacji. 2 sierpnia 2020 roku na Targowisku Miejskim w Żarowie zagościli nie tylko posiadacze wyjątkowych pojazdów, ale także licznie przybyli Żarowianie i mieszkańcy pobliskich i dalszych okolic. Wszyscy mieli niecodzienną okazję obejrzeć prawdziwe perełki motoryzacji zarówno rodzimej jak i światowej. W sumie podczas spotkania, zaprezentowanych zostało kilkadziesiąt aut oraz kilkadziesiąt motocykli, które do Żarowa dotarły z różnych miejscowości Dolnego Śląska oraz z innych regionów Polski (najdalej Władysławowo, woj. pomorskie; do Żarowa ok. 600 km !!!). Pośród lśniących lakierem i chromem w blasku sierpniowego słońca, znalazły się m.in. FSM Fiat 126p (różne wersje), FSM Fiat 127p, FSO Fiat 125p, FSO Polonez (różne wersje), FSO Warszawa M20, Mercedes (wersje W 108, W123, W124, 190D, 190E, W126, W201), Skoda 105S, Lada 2101, Lada 2107, Volvo Amazon, Volvo 480 Turbo, BMW (wersje E30, E36, E46), Opel Calibra, Fiat (Cinquecento, Tipo), Jaguar XJS, Honda CRX Del Sol. Volkswagen (Jetta, Passat, Transporter T3), Toyota Celica (różne wersje), Zastava 1100p, Audi A3 Turbo oraz wiele innych.

Czytaj więcej: V Żarowskie Spotkanie Miłośników Motoryzacji - 2.08.2020

Kolekcja cegieł powiększona o kolejne eksponaty

Drukuj
Utworzono: wtorek, 21, lipiec 2020

Surowcem mineralnym, który miał decydujący wpływ na powstanie Żarowskiej Fabryki Szamotowej C.Kulmiz Chamottenfabrik Saarau, C. Kulmiz, był bez wątpienia kaolin, którego złoża występują pomiędzy Żarowem, Mrowinami i Kalnem oraz w pobliżu Gołaszyc i Pożarzyska. Wydobycie kaolinu na obrzeżach Żarowa rozpoczęto w 1843 roku. Rok wcześniej powstała żarowska cegielnia, produkująca metodami tradycyjnymi piecowe kafle, cegły, dachówki i inne materiały budowlane. Po opracowaniu nowych metod przygotowania surowca i zmechanizowaniu wytwórczości, w 1850 roku ruszyła produkcja na skalę przemysłową nowego zakładu, któremu nadano nazwę Żarowska Fabryka Szamotowa C. Kulmiz. Dynamicznie rozwijające się przedsiębiorstwo otrzymało państwowy złoty medal zasługi dla rozwoju przemysłu w 1861 roku, a także medal zasługi dla rozwoju przemysłu na światowej wystawie we Wiedniu w 1873 roku oraz złoty medal zasługi dla rozwoju przemysłu na Śląskiej Wystawie Rzemiosła i Przemysłu we Wrocławiu w 1881 roku.

Czytaj więcej: Kolekcja cegieł powiększona o kolejne eksponaty

Porcelanowe talerze w zbiorach Izby

Drukuj
Utworzono: środa, 22, lipiec 2020

Porcelanowe zbiory Żarowskiej Izby Historycznej powiększone zostały o kolejne eksponaty. Są nim talerz Żarowskich Zakładów Materiałów Ogniotrwałych (piąty w naszej kolekcji) – średnica 25 cm oraz jubileuszowy talerz wykonany z okazji 100 lecia Kościoła pod wezwaniem św. Józefa w Jaworzynie Śląskiej 1897-1997 – średnica 25 cm. Oba egzemplarze zostały wyprodukowane przez Zakłady Porcelany Stołowej "Karolina" w Jaworzynie Śląskiej. Składamy Serdeczne Podziękowania dla mieszkańców Żarowa za przekazanie niniejszych pamiątek do Żarowskiej Izby Historycznej.

Czytaj więcej: Porcelanowe talerze w zbiorach Izby

O cudownym obrazie Matki Bożej z Kościoła parafialnego w Wierzbnej

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 20, lipiec 2020

Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Wierzbnej wzniesiony został ok. połowy XIII wieku z fundacji możnego śląskiego rodu Wierzbnów, który posiadał w późniejszym okresie patronat nad świątynią. Pierwotnie był to orientowany kościół romański, który prawdopodobnie posiadał wezwanie maryjne. W 1347 roku biskup Henryk z Wierzbna przekazał patronat nad kościołem cystersom z Kamieńca Ząbkowickiego. Następnie w 1585 roku wykupili go wraz z całym lennem cystersi z Krzeszowa. W międzyczasie kościół przeszedł w 2 poł. XV wieku gruntowną restaurację i otrzymał nowy wystrój w stylu gotyckim. Do największego rozkwitu wierzbneńskiej świątyni przyczynili się jednak późniejsi krzeszowscy opaci: Bernhard Rosa, który utworzył tu w 1683 roku przeorat oraz opat Innozenz Fritsch, który rozbudował powstałe około 1696 roku skrzydło klasztorne w nowy barokowy kościół. Świątynia romańska została zachowana w całości, stając się niejako fasadą nowego kościoła. W starych romańskich murach zachowały się dwie renesansowe płyty nagrobne, poświęcone zmarłemu w 1571 roku Leonardowi, synowi rycerza Hansa Dietricha von Rohn z Bagieńca oraz żonie rycerza Kaspra von Schindel, Helenie z domu Mubrigen i ich dziecku. Wewnątrz natomiast znajduje się barokowe epitafium, upamiętniające zmarłego w 1713 roku Joachima Friedricha von Zedlitza. W dawnym prezbiterium i apsydzie widoczne są fragmenty późnoromańskiej polichromii z 2 poł. XIII wieku oraz późnogotyckich malowideł z 1 poł. XVI wieku. Wnętrze nowszego kościoła wypełnia w większości barokowe wyposażenie, które trafiło tutaj w 1728 roku z dawnego kościoła opackiego w Krzeszowie. Jest to ołtarz główny z obrazem autorstwa Georga Wilhelma Neunhertza i rzeźbami Georga Schröttera, które pochodzą z dawnego ołtarza głównego krzeszowskiej świątyni, dwa ołtarze boczne: Św. Rodziny i Św. Józefa, które również zostały wykonane przez Schröttera. Do barokowego wyposażenia należy także ambona oraz chrzcielnica. Inne ciekawe elementy wyposażenia to barokowe obrazy ilustrujące Drogę Krzyżową oraz znajdujące się w prezbiterium przedstawienia czterech ewangelistów. Dekorację freskową sklepienia, obecnie przemalowaną, wykonał w 1735 roku Franz Heigel.

Czytaj więcej: O cudownym obrazie Matki Bożej z Kościoła parafialnego w Wierzbnej

Więcej artykułów…

  1. Kolejowe bilety ze stacji PKP Imbramowice
  2. Proporczyk Klubu HDK im. Ludwika Hirszfelda w Żarowie
  3. Wycieczka rowerowa Klubu "Old Spokes" GCKiS
  4. V Żarowskie Spotkanie Miłośników Motoryzacji

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Wednesday the 10th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.