Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Miasto i gmina Żarów w konkursie "Gmina 2000" zorganizowanym w 1991 roku

Drukuj
Utworzono: sobota, 09, luty 2019

Jesienią 1990 roku prof. Antoni Kukliński z Uniwersytetu Warszawskiego, wystąpi! z inicjatywę zorganizowania konkursu "Gmina 2000", którego celem miało być zidentyfikowanie miast i gmin w Polsce zdolnych do zaoferowania inwestorom zagranicznym swych zasobów i gotowości współpracy. Organizacji konkursu podjął się Europejski Instytut Rozwoju Regionalnego i Lokalnego Uniwersytetu Warszawskiego (EUROREG), we współpracy z redakcjami: "Gazeta i Nowoczesność", "Wspólnota". Już jesienią 1990 roku ukazały się ogłoszenia w periodykach współuczestniczących w konkursie. Ogłoszenia te były kierowane do miast i gmin zamieszkałych przez mniej niż 50 000 mieszkańców - organizatorzy pragnęli inicjować współpracę inwestorów zagranicznych z tymi układami lokalnymi, które nie maję w tej mierze większych doświadczeń i które leżą na uboczu głównych szlaków wędrówek po naszym kraju przedstawicieli wielkich firm zagranicznych. Na początku 1991 roku organizatorzy konkursu otrzymali istotne wsparcie ze strony programu finansowanego przez Komisję EWG w ramach PHARE. Program ten, o nazwie "Municipal Development and Training in Poland", był w swej pierwszej fazie (w 1991 roku) koordynowany na zlecenie rządu polskiego przez Międzynarodową Unię Władz Lokalnych {International Union of Local Authorities, IULA) w Hadze. W Polsce za realizację programu była odpowiedzialna Fundacja Rozwoju Demokracji Lokalnej (FRDL).

Czytaj więcej: Miasto i gmina Żarów w konkursie "Gmina 2000" zorganizowanym w 1991 roku

O tzw. "cmentarzu kościelnym" w Żarowie

Drukuj
Utworzono: niedziela, 03, luty 2019

Wzniesienie neogotyckiego kościoła w Żarowie datowane jest na 22 października 1909 roku. Budowa wysokiej na 44 metry wieży, ukończona została 9 marca 1910 roku, zaś poświęcenie 2 dzwonów i ustawienie więźby w domu parafialnym, odbyło się w dniu 14 kwietnia 1910 roku. Po zakończeniu wszystkich prac wykończeniowych 29 września 1910 roku, dokonane zostało uroczyste poświęcenie świątyni. Pierwszym duszpasterzem w nowopowstałym kościele został ks. Herman Klimke, który nadzorował jego budowę oraz dbał o całkowity wystrój. Okazała świątynia, utrzymana w stylu neogotyckim, wzniesiona została z czerwonej, nieotynkowanej cegły. Autorzy projektu, dwaj znani wrocławscy architekci Overhoff i Föhe, nadali budowli formę trójnawowego kościoła halowego. Koszty budowy był wyższy niż pierwotnie zakładano i wyniósł 85000 marek. Powstałe równocześnie probostwo kosztowało 28000 marek, z czego 25 000 marek wniósł kardynał wrocławski Karol Kopp. W dniu 1 września 1915 roku, decyzją władz diecezjalnych duszpasterstwo żarowskie, zostało podniesione do rangi kurateli, a 1 kwietnia 1920 roku utworzono samodzielną parafię, do której przyłączono Łażany i Mrowiny.

Czytaj więcej: O tzw. "cmentarzu kościelnym" w Żarowie

"Obol zmarłego" - obyczaj praktykowany w XV-XVII wieku na cmentarzu przykościelnym w Wierzbnej

Drukuj
Utworzono: środa, 30, styczeń 2019

Obol zmarłych lub obol Charona to moneta stanowiąca formę zapłaty za usługi dla duszy w zaświatach. Według mitologii greckiej Charon przewoził dusze zmarłych swą łodzią przez podziemną rzekę Styks do Hadesu. Obrządek pogrzebowy związany z tą wiarą nakazywał żywym wsunięcie zmarłemu do ust lub do ręki obola, lub innego drobnego pieniążka, aby ten miał czym zapłacić za przeprawę przewoźnikowi. We wczesnym średniowieczu wyposażanie zmarłego w monetę widoczne było na cmentarzach rzędowych u ludów pogańskich, skandynawskich Wikingów i Finów. Zwyczaj ten odżywał również na terenach świeżo schrystianizowanych Polska, Czechy, Morawy, Węgry. W Polsce jako najwcześniejsze obole zmarłych spotykane są denary i dirhemy arabskie z przełomu X/XI wieku odnajdywane w grobach zakładanych na osi północ-południe na cmentarzyskach wikingów w Kałdusie i Bodzi. Na podstawie takich elementów kultury, jak obole wkładane zmarłym do ust czy też pochówki w kamiennej obstawie lub sarkofagu, toczą się w nauce przypuszczenia o przynależności etnicznej zmarłego. Obyczaj ów praktykowany był także na Śląsku i w Małopolsce, gdzie tzw. obol zmarłego umieszczany był w dłoni, w ustach lub w mieszku przy pasie, stąd grobowe znaleziska monet określane jako "przy pasie", "przy biodrach", "na miednicy".

Czytaj więcej: "Obol zmarłego" - obyczaj praktykowany w XV-XVII wieku na cmentarzu przykościelnym w Wierzbnej

O tajemniczym kamieniu "Bismarcka" lub "Napoleona" w Żarowie

Drukuj
Utworzono: czwartek, 31, styczeń 2019

Pierwszy raz o tym miejscu usłyszeliśmy w 2011 roku, kiedy starszy wiekiem mieszkaniec Żarowa powiedział ... pomiędzy dawnym Marienhausem, tutaj gdzie teraz jest "Nefryt" a domem przy Armii Krajowej 39, stała kiedyś pastorówka. Obok niej był duży kamień z napisami w języku niemieckim. Dokładnie w tym miejscu, gdzie teraz jest ten park z ławkami i rosną drzewa. To chyba był kamień Bismarcka, tak słyszałem. Nie pamiętam kiedy go usunięto, ale to było jeszcze zanim wybudowano "Nefryt". Ta relacja została zanotowana lecz przez dłuższy czas, nie miała swojej kontynuacji, gdyż rozpytywane osoby nie potwierdzały istnienia owego kamienia. Czy upływ czasu wytarł z pamięci mieszkańców nieistniejące już miejsce ?. Okazuje się, że nie zupełnie a o tajemniczym kamieniu opowiedział nam pan Bolesław Moryl ... ten kamień istniał naprawdę i ja go widziałem. Miałem wtedy 6 może 7 lat, to był koniec lat 50-tych, może 1960 rok. Był to duży, czerwony polny otoczak z wyrytymi napisami po niemiecku. Stał mniej więcej 2 m za rosnącą dzisiaj lipą, obok której jest tablica, gdzie wywieszane są klepsydry. Kiedyś był tam płot, będący ogrodzeniem podwórza i ogrodu przy białym domu – pastorówce. Kamień stał za płotem w ogródku. Wzdłuż płotu było przejście z ul. Szkolnej na ul. Armii Czerwonej, ale tylko dla "swoich" jak to się mówi. Mój tato, który biegle czytał i pisał po niemiecku, powiedział mi, że jest to kamień ustawiony w miejscu, gdzie kiedyś zatrzymał się Napoleon. Obok dawniej miała być studnia. Tyle pamiętam z tego co tato mi opowiadał. Teraz jest tam ten "pareczek".

Czytaj więcej: O tajemniczym kamieniu "Bismarcka" lub "Napoleona" w Żarowie

Obiekt piwniczny z końca XIX wieku odsłonięty podczas prac ziemnych przy ul. Bolesława Chrobrego w Żarowie

Drukuj
Utworzono: wtorek, 29, styczeń 2019

W ostatnich dniach podczas prac ziemnych prowadzonych na placu budowy obiektu handlowego przy ul. Bolesława Chrobrego, doszło do odsłonięcia pomieszczenia piwnicznego, zlokalizowanego w płd.-wsch części prowadzonych robót. Obiekt o ceglano-kamiennej architekturze, datowany jest ogólnie na koniec XIX wieku i stanowi dalszą część piwnicy, która została odkryta podczas prac budowlanych w dniu 11 października 2011 roku (budowa "Tesco"). Kres użytkowania obiektu, który pierwotnie pełnił funkcję lodówki, później piwnicy w dawnym zespole folwarcznym, przypada na lata 80-90-te XX wieku. Szczegółowy opis architektury, dokonany podczas wizji terenowej w 2011 roku, przedstawił na łamach Gazety Żarowskiej (nr 22/2011) pan Marek Kowalski – archeolog z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków, Delegatura Wałbrzych. W ramach przypomnienia cytujemy:

Czytaj więcej: Obiekt piwniczny z końca XIX wieku odsłonięty podczas prac ziemnych przy ul. Bolesława Chrobrego...

Więcej artykułów…

  1. Reprodukcja obrazu "Planty" nieznanego autora w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej
  2. Metalowy chlebak "Unser täglich Brot gib uns heute" w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej
  3. Szklane ampułki 5,845 g chlorku sodu z DZCH "Organika" w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej
  4. Foldery DZCH "Organika" z 1967 roku w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Sunday the 18th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.