Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Monety z lat 1976-1990 w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Drukuj
Utworzono: czwartek, 04, październik 2018

Reforma walutowa przeprowadzona w Polsce 1 stycznia 1995 roku (denominacja złotego) wprowadziła nową jednostkę pieniężną o nazwie „złoty” (PLN), która zastąpiła „starego złotego” (PLZ). Jeden nowy złoty odpowiada 10 000 starych złotych. Mennica Państwowa już w 1990 roku rozpoczęła bicie monet z myślą o ich wprowadzeniu do obiegu po denominacji. Zgromadzenie dużej liczby monet umożliwiło później szybkie zastąpienie niskich nominałów starej emisji. Początkowo były bite monety o nominałach 1, 2, 5, 10, 20, 50 gr i 1 zł, w 1994 dodano nominały 2 i 5 zł w miejsce planowanych wcześniej banknotów. Projektantkami wizerunków monet były Stanisława Wątróbska-Frindt (awers) oraz Ewa Tyc-Karpińska (rewers). Z obiegu wycofane zostały różne wzory (najstarsze z 1950 r.) monet o nominałach: 1, 2, 5, 10, 20, 50 gr, 1, 2, 5, 10, 20, 50, 100, 200, 500, 1000, 10 000, 50 000 zł.

Czytaj więcej: Monety z lat 1976-1990 w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Wystawa "XXX lat Żarowskiego Modelarstwa"

Drukuj
Utworzono: wtorek, 02, październik 2018

Od 1988 roku przy Świetlicy Środowiskowej na Osiedlu „Piastów” działała modelarnia „Harcek”. W 2001 roku przekształciła się w Uczniowski Klub Sportowy „Harcek” działający przy Szkole Podstawowej w Żarowie. Od samego początku opiekunem modelarzy był Jerzy Ciupiński. Modelarze żarowscy odnieśli szereg sukcesów w zawodach regionalnych, ogólnokrajowych oraz międzynarodowych. Wspaniałe osiągnięcia modelarzy z Żarowa podziwiać będzie można na wystawie w Żarowskiej Izbie Historycznej już od 12 października 2018 roku. Żarowska Izba Historyczna oraz Klub UKS "Harcek" Żarów" Serdecznie Zapraszają na wystawę "XXX lat Żarowskiego Modelarstwa". Wystawa dostępna bezpłatnie dla wszystkich zainteresowanych w Żarowskiej Izbie Historycznej przy ul. Dworcowej 3 w dniach od 12 do 31 października 2018 r. ZAPRASZAMY !!!

Czytaj więcej: Wystawa "XXX lat Żarowskiego Modelarstwa"

Odznaka gwardyjska – pozostałość po radzieckich ćwiczeniach polowych w pobliżu Imbramowic

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 01, październik 2018

29 maja 1945 roku dyrektywami Głównej Kwatery Naczelnego Dowództwa Sił Zbrojnych ZSRR („Stawki”) dotychczasowe fronty zostały przeformowane na: Grupę Wojsk Okupacyjnych w Niemczech (od 1956 roku jako Grupa Wojsk Radzieckich w Niemczech, od 1989 roku jako Zachodnia Grupa Wojsk), Centralną Grupę Wojsk (Austria, Węgry do 1955 roku, od 1968 roku Czechosłowacja), Południową Grupę Wojsk (Bułgaria i Rumunia do 1955 roku, od 1956 roku Węgry) oraz Północną Grupę Wojsk na terenie Polski. Północna Grupa Wojsk (PGW) na terenie Polski utworzona została dyrektywą Nr 11097 z dnia 10 czerwca 1945 roku formowana była na bazie jednostek 2 Frontu Białoruskiego – 43., 52. i 65. Armii oraz 4. Armii Lotniczej. Zgodnie z dyrektywą Sztab Główny Grupy dyslokowany miał być w Łodzi, czasowo w rejonie Bydgoszczy. Później sztab Główny Grupy był dyslokowany w Legnicy do 1984 roku i od 1990 roku – do czasu wycofania wojsk, tj. do 17 września 1993 roku. W latach 1984 – 1991 w Legnicy było dyslokowane Naczelne Dowództwo Wojsk Kierunku Zachodniego (w Legnicy znajdowało się największe skupisko wojsk radzieckich w Polsce, zajmujące ok. 1/3 miasta). Wydawano tutaj własną gazetę pt. „Znamia Pobiedy” (ros. Знамя Победы). Przy dowództwie PGW na stałe urzędowali polscy pełnomocnicy/delegaci (faktycznie, łącznicy).

Czytaj więcej: Odznaka gwardyjska – pozostałość po radzieckich ćwiczeniach polowych w pobliżu Imbramowic

Pałac w Tarnawie – zabytek "istniejący jedynie na papierze"

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 01, październik 2018

Pierwsze informacje mówiące o istnieniu tzw. Rittersitz, czyli siedziby rycerskiej w Tarnawie, pochodzą kolejno z lat 1638, 1650 i 1670. Istnienie dworu, potwierdza także dokument sprzedaży dóbr spisany w 1734 roku. Na dobrą sprawę nie wiadomo nic o czasie powstania, założycielach oraz wyglądzie wspomnianej rezydencji szlacheckiej. Prawdopodobnie została ona całkowicie zniszczona podczas wojny trzydziestoletniej ok. 1638 roku, kiedy to tarnawskie dobra należące wówczas do Friedricha von Littwitz (Liettwitz) z Kwieciszowa, określone zostały jako "ganz wüste". Jesienią 1670 roku nową właścicielką siedziby rycerskiej i folwarku w Tarnawie została Anna Jadwiga von Hof-Schnorbein z domu Hundt, żona właściciela części sąsiednich Imbramowic Hansa Christopha von Hof-Schnorbein. Jej spadkobiercami byli kolejni przedstawiciele rodu von Hof-Schnorbein: Christian August (do 1691 roku) oraz Christoph Ernest (do 1727 roku). W 1727 roku dwór rycerski, folwark, młyn i staw nabył właściciel sąsiednich Mrowin Samuel Adolf von Winterfeld. Tym samym dobra tarnawskie weszły w skład tzw. klucza mrowińskiego, przy którym pozostały aż do 1945 roku. Ich kolejnymi właścicielami byli: Sophia Elisabeth von Winterfeld (do 1756 roku), hrabia Anton Wilhelm von Nostitz (do 1764 roku), Friedrich Heinrich Karl August von Nostitz (do 1770 roku), Johann Adolf von Knobelsdorf (do 1794 roku), hrabia Friedrich Wilhelm Schlabrendorf (do 1803 roku), hrabina Charlotte von Fürstenberg i jej spadkobiercy (do 1868 roku).

Czytaj więcej: Pałac w Tarnawie – zabytek "istniejący jedynie na papierze"

Nagrobki w formie pnia drzewa w Mrowinach i Pożarzysku

Drukuj
Utworzono: sobota, 29, wrzesień 2018

Drzewo należy do najbardziej uniwersalnych symboli spotykanych niemal we wszystkich kulturach na świecie. Jego znaczenie ma dwojaką wymowę jako symbol kosmiczny, który przedstawia ład wszechświata i jego ciągłość (Drzewo Życia) lub jako persofonikację człowieka. W pierwszej formie wzrastające drzewo jest symbolem osi świata i łącznikiem między Niebem a Ziemią. Jako nieodłączny element przyrody drzewo symbolizuje cykle przemijania (wzrost, kwitnienie, owocowanie, obumieranie) oraz odradzanie (budzenie się do życia w porze wiosennej). Drzewa, które niezrzucają liści w porze zimowej, symbolizować mają wieczne trwanie życia. Podobne cykle odzwierciedlają życie człowieka zarówno w sensie dosłownym oraz metafizycznym. Drzewo rośnie w kierunku Nieba (zmierzanie ku dobru, do którego winien zdążać każdy człowiek), owocuje (symbolizuje to dzieci i twórczość wydawaną przez człowieka), następnie gubi liście i zapada w zimowy sen aby obudzić się na wiosnę (odpowiednik ludzkiej śmierci i zmartwychwstania). Przedstawiona symbolika drzewa przybrała dodatkowe znaczenie w chrześcijaństwie, gdzie tzw. Drzewo Życia identyfikowana jest z Krzyżem Świętym, znakiem jedności Nieba i Ziemi oraz Zbawienia, czyli życia wiecznego. Niebiańsko-ziemskie miejsce drzew, przedstawia się również jako dwoistą naturę Chrystusa Syna Człowieczego (Ziemia) i Bożego (Niebo).

Czytaj więcej: Nagrobki w formie pnia drzewa w Mrowinach i Pożarzysku

Więcej artykułów…

  1. Metalowe pudełeczko z dawnej żarowskiej "Adler - Apotheke"
  2. Żarowska Izba Historyczna zaproszona do współpracy przy realizacji filmu pt. "Sztab Generalny Wojska Polskiego"
  3. Julie Bellier i Marie Lyautey - francuskie bony na usługach hrabiów von Matuschka z Pyszczyna
  4. W sakiewce dawnych mieszkańców gminy Żarów, cz.12: Srebrne krajcary cesarza Leopolda I Habsburga

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Saturday the 17th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.