Hermann Friedrich Wäsemann - autor neorenesansowej przebudowy pałacu w Mrowinach

W 1868 roku spadkobiercy hrabiny von Fürstenburg sprzedali dominium mrowińskie przedsiębiorcy żarowskiemu Carlowi Friedrichowi von Kulmiz. Dwa lata później nowy właściciel majętności, przystąpił do przebudowy rezydencji, która do dziś wznosi się na północno-wschodnim skraju miejscowości. Prace modernizacyjne, zostały ukończone w 1871 roku. Zwarta bryła budynku pałacowego na planie wydłużonego prostokąta, została urozmaicona i rozczłonkowana za pomocą ryzalitów i czterokondygnacyjnej wieży od strony zachodniej. Elewacje pałacu zachowały liczne detale architektoniczne: podziały ramowe wykonane za pomocą gzymsów oraz pilastrów i boniowanych lizen, obramowania części otworów okiennych, naczółki, ozdobne płyciny, portyk kolumnowy, tralkowa attyka. Reprezentacyjne wejście znajduje się po stronie południowej. Po XIX-wiecznej przebudowie, obiekt jest budowlą trzykondygnacyjną na wysokich piwnicach, w którym znajduje się 40 pomieszczeń, w tym sporych rozmiarów sala balowa z tarasem wyprowadzonym w fasadzie północnej. Pałac nakryty jest płaskim dachem.

Pałac w Mrowinach, lata ok. 1900-1925

Autorem projektu neorenesansowej przebudowy pałacu w Mrowinach, był znany architekt Hermann Friedrich Wäsemann (także pisownia Waesemann). Urodzony 6 czerwca 1813 roku w Gdańsku, syn architekta Friedricha Wäsemanna. Od piątego roku życia dorastał w Boon, gdzie w latach 1830-1832 studiował matematykę i nauki przyrodnicze. Później przeniósł się i kształcił jako architekt w berlińskiej Akademii Budowlanej. Po ukończeniu studiów pracował do 1838 roku w Berlinie, Schönebeck i Rathenow. W 1839 roku współpracował z Fridrichem Augustem Stülerem przy odbudowie zamku Basedow. Z tym samym berlińskim architektem, pracował także w latach 1841-1844 przy wznoszeniu Neuse Museum w Berlinie. Następnie do 1849 roku pracował dla królewskiego Komitetu Budowlanego. Przez kolejne trzy lata tworzył jako niezależny architekt. Wykładał też w Akademii Architektury do 1853 roku, po czym wyjechał do Wrocławia, gdzie do 1856 wykonał liczne prace, m.in. willę Eichbornów i salę bankietową Ogrodu Strzeleckiego (Schießwerder) na Nadodrzu. W tym czasie zrealizował także parę projektów rezydencji na Śląsku, m.in. zachowany do dziś (choć później przebudowany) ratusz w Wałbrzychu. Po powrocie do Berlina i awansie na królewskiego inspektora budowlanego, wykonał swój najbardziej znany projekt tzw. Czerwony Ratusz (lata 1861-1869). Po odejściu na emeryturę w 1865 roku, był współzałożycielem berlińskiego Bauvereinsbank i jego prezesem w 1866 roku. Zmarł 28 stycznia 1879 roku w Berlinie i spoczął na cmentarzu Friedhof II der Sophiengemeinde.

Medalion-popiersie Hermanna Friedricha Wäsemanna

Budowle zrealizowane wg projektów Hermanna Friedricha Wäsemanna:

1854 – dom pana Nitsche w Berlinie
1854 – Salę bankietowa Ogrodu Strzeleckiego (Schießwerder) we Wrocławiu
1854-1861 – kościół pomocniczy pw. Stanisława Kostki w Żmigrodzie
1856 – pałac Karola Scheiblera w Łodzi
1856-1857 – ratusz we Wałbrzychu
1856-1858 – Villa Eichborn we Wrocławiu
1857 – mauzoleum hrabiów von Eenard w Strzelcach Opolskich
1859 – budynek mieszkalny przy Viktoriastraße 11 w Berlinie
1859 - zamek myśliwski w Görlitz
1860-1863 – pałac Tielschów we Wałbrzychu
1861-1869 – ratusz czerwony w Berlinie
1865 – trybuna muzyczna we Wrocławiu

Czerwony Ratusz w Berlinie najsłynniejsza budowla powstała wg projektu Hermanna Friedricha Wäsemanna

Neorenesansowy Czerwony Ratusz w Berlinie (Rotes Rathaus in Berlin) w dzielnicy Mitte, wzniesiony został w latach 1861–1869 wg projektu architektonicznego i wykonawczego Hermanna Friedricha Wäsemanna. Architektura wieży ratusza przypomina wieże katedry Notre-Dame w Laon we Francji. Przez większość czasu był siedzibą lokalnych władz i spełniał rolę ratusza miejskiego. Podczas zimnej wojny i po rekonstrukcji budynku w latach 50. XX wieku do stanu oryginalnego, był siedzibą władz miejskich Berlina Wschodniego. Po Zjednoczeniu Niemiec oraz zjednoczeniu administracji miasta, stał się oficjalnie siedzibą władz całego Berlina.

Posiadacie wiedzę na temat interesujących miejsc, budowli, a może znacie jakąś ciekawą historię ?? Podzielcie się z nami swoją wiedzą lub starociami z domowych strychów, głębokich szuflad oraz rodzinnych albumów. Wszelkie informacje, skany fotografii i dokumentów możecie przesyłać bez wychodzenia z domu na adres mailowy: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript..

Źródła:
1. R.Weber, Schlesische Schlösser, Bd. 1-3, Dresden-Breslau 1909
2. I. Bartmann-Kompa, Das Berliner Rathaus, Berlin 1991
3. I. Bińkowska, M. Smolak, Nieznany portret miasta, Wrocław 1997
4. Gminna Ewidencja Zabytków, Żarów 2006
5. T. Ciesielski, Żarów. Historia miasta i gminy, Żarów 2006
6. Archiwum autora

Opracowanie
Bogdan Mucha