Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska" Żarów w latach 1945-1995, cz.1

W dniu 16 września 1945 roku odbyło się w Żarowie zebranie mieszkańców miasta i okolicznych wsi zwołane przez ówczesnego wójta Janusza Rokitę. W spotkaniu wzięły udział 84 osoby, głównie młodzi pionierzy osadnictwa na ówczesnych Ziemiach Odzyskanych, którzy przybyli w te strony zwłaszcza z okolic Bochni i Wadowic. W tym czasie gminę Żarów zamieszkiwało 6117 osób i nie istniała tutaj żadna organizacja społeczna. Najbliższa spółdzielnia we wsi Konradswaldau (późniejsze Mrowiny), oddalona była od Żarowa o 2 km. Zebranie inspirowane przez Związek "Samopomocy Chłopskiej", przekształciło się w zebranie założycielskie Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska". Przewodniczącym zebrania został Janusz Rokita, a sekretarzem Franciszek Gruszka (sekretarz Gminy Żarów). Do Gminnej Spółdzielni przystąpiło 84 członków, wpłacając fundusz udziałowy w kwocie 1500 zł (wysokość udziału wyniosła 100 zł, a w latach następnych: 1947 – 500 zł, 1950 – 15 zł, 1955 – 50 zł). Zgromadzenie przyjęło wzorcowy statut Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska", który jako członkowie-założyciele podpisali:

1. Franciszek Gruszka – sekretarz Gminy Żarów
2. Michał Góraś – rolnik z Łażan
3. Janusz Rokita – wójt Gminy Żarów
4. Józef Szymański – urzędnik Gminy Żarów
5. Michał Puzio – kupiec z Żarowa
6. Stanisław Chojnacki – zastępca wójta Gminy Żarów
7. Michał Lasak – rolnik z Pastuchowa
8. Antoni Więcek – rolnik z Jaroszowa
9. Stanisław Łysoń – rolnik z Jaroszowa
10. Stefan Matura – sołtys z Piotrowic

Zebrani w tajnym głosowaniu wybrali pierwszą Radę Nadzorczą w składzie:

1. Aleksander Walczuk – dyrektor "Silesii" w Żarowie
2. Tadeusz Wiecheć – inżynier "Silesii" w Żarowie
3. Wojciech Pacuła – nauczyciel z Łażan
4. Jan Fasuła – rolnik z Łażan
5. Stanisław Bąk – (zawód nieznany) z Żarowa
6. Janusz Rokita – wójt Gminy Żarów
7. Józef Szymański – urzędnik Gminy Żarów
8. Zbigniew Wall – lekarz z Żarowa
9. Michał Lasak – rolnik z Pastuchowa

Przewodniczącym Rady Nadzorczej został Aleksander Walczuk, zastępcą przewodniczącego Wojciech Pacuła, a sekretarzem Jan Fasuła. Na tym samym zebraniu wybrano w tajnym głosowaniu Zarząd Spółdzielni w następującym składzie:

1. Franciszek Gruszka – prezes Zarządu (sekretarz Gminy Żarów)
2. Michał Puzio – członek Zarządu (kupiec z Żarowa)
3. Maksymilian Pietras – członek Zarządu (kupiec z Żarowa)
4. Jerzy Markowski – członek Zarządu (kupiec z Żarowa)
5. Janina Filek – członek Zarządu (? z Żarowa)
6. Michał Góraś – członek Zarządu (rolnik z Łażan)
7. Ludwik Chałat – członek Zarządu (kupiec z Żarowa)
8. Edward Lazar – członek Zarządu (ekspedient z Żarowa)

Ze składu Zarządu wynika, że przy wyborze Rada Nadzorcza sugerowała się profesją osób wybranych. Liczono na to, że osoby prowadzące handel na własny rachunek, potrafią również poprowadzić Spółdzielnię, której podstawowym zadaniem było zorganizowanie zaopatrzenia i skup na terenach przywróconych Polsce. Nie było tutaj ostrej walki klasowej jaka w tym czasie toczyła się na terenie polski przedwojennej. Tam było nie do pomyślenia aby kupiec, a w więc kapitalista mógł być członkiem Spółdzielni, a co dopiero wchodzić do jej Zarządu. Spółdzielnia miała początkowo kłopoty z rejestracją, lecz rozwijała działalność czekając na uzyskanie od Okręgowego Związku Rewizyjnego Spółdzielni zaświadczenia o celowości jej istnienia . Było to konieczne do zarejestrowania Spółdzielni przez sąd. Prawdziwe przyczyny zwłoki w wydaniu świadectwa są obecnie niemożliwe do ustalenia. Według opinii ówczesnych działaczy było to specjalne utrudnienie przez ludzi pracujących w Okręgowym Związku Rewizyjnym. Wywodzili się oni ze "społemowskiej" spółdzielczości spożywców, a w spółdzielczości "samopomocowej" widzieli konkurenta, z którym trzeba dzielić dotychczasowy monopol. Jak bardzo angażowała się ta sprawa działaczy Spółdzielni może świadczyć protokół z posiedzenia Rady Nadzorczej z dnia 6 marca 1946 roku. Wówczas to przewodniczący Rady Nadzorczej Aleksander Walczuk upolityczniając to, jak było w modzie, wnioskował aby sprawą tą zainteresować ówczesnego premiera Edwarda Osóbkę-Morawskiego, a gdy to nie pomoże, zwrócić się do prezydenta Bolesława Bieruta. Czy wniosek został zrealizowany nie wiadomo (brak dowodów), jednak już 29 maja 1946 roku Spółdzielnia została zarejestrowana przez Sąd Powiatowy w Świdnicy.

Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska" od 1945 roku prowadziła piekarnię w Żarowie. Ta pierwsza znajdowała się przy ul. Wojska Polskiego. Nową wybudowano przy ul. Słowiańskiej i oddano do użytku w 1971 roku. Obecnie w budynku tym produkcję prowadzi Rzemieślniczy Browar "Hoppy Lab", fot. lata 60-te

Spółdzielnia rozpoczęła swą działalność od uruchomienia w 1945 roku sklepu w Żarowie i na koniec roku wykazała zysk w kwocie 143 527,54 zł. W pierwszym roku brak jest danych o ilości zatrudnienia pracowników, członków oraz ich wynagrodzenia. W tym czasie bardzo często członkowie Spółdzielni pracowali bez żadnego wynagrodzenia, a nawet pożyczali swoje pieniądze na zakup towarów. Zarząd i Rada Nadzorcza pracowali społecznie, jako organy Spółdzielni. Pierwszym, który otrzymał wynagrodzenie był Stefan Kostecki, który pełnił funkcję członka Zarządu i był kierownikiem sklepu. Nastąpiło to 15 listopada 1946 roku. Wzmianki o wynagrodzeniu kadry kierowniczej z 1947 roku wyszczególniają kwoty: przewodniczący Zarządu – 9 000 zł, zastępca – 7000 zł. Wynagrodzenie jak wynika z dokumentów było często zmieniane. Na ówczesne czasy, nie była to pensja wysoka, lecz brakowało osób z odpowiednimi kwalifikacjami. Do pracy w Spółdzielni przystępowało wiele osób, które nie szukały pracy i stabilizacji, lecz szybkiego dorobienia się i to za wszelką cenę.

Kierownikowi Spółdzielni przysługiwało bezpłatne mieszkanie, opał, prąd. Warunki więc na ówczesne czasy były bardzo dobre. Nie było jednak chętnych. Psychoza tymczasowości ustalonych granic odstraszała ludzi z osiedlaniem się na Ziemiach Odzyskanych. Pierwsze Walne Zgromadzenie odbyło się 14 lipca 1946 roku. Przewodniczył mu Wojciech Duśko, a sekretarzem był Czesław Czarnecki. W prezydium zasiedli również: przedstawiciel Związku Rewizyjnego – pan Mazurkiewicz, przedstawiciel Spółdzielni Rolniczo-Handlowej w Świdnicy, rolnik z Kalna – Józef Marzec oraz rolnik z Bożanowa – Franciszek Cichoń. Najważniejszymi decyzjami podjętymi w czasie obrad było określenie najwyższej kwoty zobowiązań na 2 miliony zł i przyjęcie zasady, że Zarząd Spółdzielni składać będzie się z trzech osób. Niewiele upłynęło czasu, a zapał pionierów minął, gdyż oprócz nich potrzebni byli trzeźwo patrzący i rzetelnie pracujący fachowcy. Zadłużna nadmiernie Spółdzielnia nie mogła uzyskać środków finansowych na zakończenie rozpoczętych remontów. Zamrożono niewielkie środki własne Spółdzielni, jak również kredyty i pożyczki na sfinansowanie produkcji w rozbudowanych na szeroką skalę zakładach takich jak: gorzelnia w Bożanowie, przetwórnia warzyw. Brak było środków na zakup surowców. Podjęto więc w 1947 roku uchwały o przystąpieniu na członka w Banku Gospodarstwa Spółdzielczego w Świdnicy, Rejonowej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Świdnicy, Spółdzielni Spożywców "Społem" w Świdnicy, Spółdzielni Budownictwa Wiejskiego we Wrocławiu, Giełdy Zbożowej we Wrocławiu, Koła Przyjaciół Szkół Spółdzielczych w Świdnicy, Spółdzielni Zielarskiej we Wrocawiu oraz do Spółdzielni Przetwórstwa Owoców we Wrocławiu. Działania te umocniły wiarygodność Spółdzielni. Nadchodziły lepsze czasy dla spółdzielczości "samopomocowej". W Żarowie powstała Spółdzielnia Spożywców "Silesia", mająca oparcie kredytowe i kadry w starej okrzepłej organizacji PSS "Społem".

W artykuły przemysłowe mieszkańców Żarowa i pobliskich miejscowości, zaopatrywał od 1945 roku sklep "żelazny" z siedzibą przy ówczesnej ul. Armii Czerwonej (ob. ul. A.Krajowej), fot. lata 60-te

Wiadomo jest, że w latach 1945-1950 Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska" prowadziła sklep główny w Żarowie, sklep w Wierzbnej, sklep żelazny w Żarowie, młyn w Mrowinach, mleczarnię, sklep w Kalnie, wytwórnię środków spożywczych w Żarowie, gorzelnię w Bożanowie, piekarnię w Żarowie (przy ul. Wojska Polskiego), masarnię, warsztat ślusarski, Spółdzielczy Ośrodek Maszynowy, a więc działalność różnorodną. W pierwszych latach działalności Spółdzielnia otrzymała do dyspozycji budynki, lokale i urządzenia opuszczone i pozostawione przez ludność niemiecką. Nie było więc potrzeby inwestowania. Ponadto w ramach pomocy UNRRA do Polski za pośrednictwem Związku Samopomocy Chłopskiej, otrzymała niektóre urządzenia bezpłatnie.

W 1947 roku Główny Inspektorat Specjalnej Komisji Likwidacyjnej Ministerstwa Ziem Odzyskanych dokonał wyceny użytkowanych urządzeń. Z dostępnych danych wynika, że urządzenia te znajdowały się w biurze przy ul. Nowotki 1 (wcześniej Wolności, ob. Sikorskiego), w sklepach w Nowej Wsi (Nowice), Bystrzewie (Mikoszowa), Wierzbnej, Kalinowie (Kalnie), Przyłęgowie, Mrowinach, Rusku, Żarowie (przy ul. Armii Czerwonej 34 i 47, ob. Armii Krajowej), w piekarni w Żarowie (ul. Wojska Polskiego), magazynie artykułów masowych przy ul. Armii Czerwonej 34, w wytwórni środków spożywczych i zostały spłacone w ratach. Wiadomo również, że w 1949 roku Spółdzielnia posiadała maszyny rolnicze w prowadzonym Spółdzielczym Ośrodku Maszynowym. W 1949 roku na stanie znajdowały się: 4 ciągniki, 32 siewniki zbożowe, 10 siewników do nawozów, 3 siewniki do buraków, 6 kosiarek, 23 żniwiarki konne, 4 żniwiarki ciągnikowe. Ponadto do transportu wykorzystywano 2 pary koni z platformami. Z dostępnych danych wynika, że w 1949 roku Spółdzielnia zatrudniała 57 osób.

W 1952 roku do Spółdzielni żarowskiej, przyłączona zostaje Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska" w Domanicach. Działalność w tym czasie prowadzona była na terenie Gromadzkiej Rady w Żarowie i Gromadzkiej Rady w Pastuchowie. W związku z reformą podziału administracyjnego z dniem 1 maja 1955 roku, powstała Gminna Spółdzielnia "Samopomoc Chłopska" w Imbramowicach na placówkach po byłej GS Domanice. Do Gminnej Spółdzielni w Strzegomiu, odłączono Rusko i Mikoszową, do Gminnej Spółdzielni w Jaworzynie oddano placówkę w Wierzbnej, do Gminnej Spółdzielni w Stanowicach – Pastuchów i Skarżyce, a do Gminnej Spółdzielni w Jaworzynie Śląskiej – Piotrowice Świdnickie. Z inwestycji zrealizowanych przez GS "SCH" Żarów w drugiej połowie lat 50-tych, wymienić można budowę budynku spędowego w Żarowie w 1957 roku za kwotę 147 276,59 zł oraz utwardzenie placu do składowania węgla (1959 r.).

Początek lat 60-tych to akcja łączenia Spółdzielni na terenie ówczesnego powiatu świdnickiego. W jej ramach, do Spółdzielni w Żarowie, została przyłączona niedawno powstała Gminna Spółdzielnia w Imbramowicach (30.04.1964 r.). Nowy nabytek wymagał jednak nakładów finansowych na modernizacje i remonty przejętych obiektów. W tym czasie działalność prowadzona jest już na terenie Gromadzkich Rad w Żarowie, Domanicach i Pastuchowie. Ponadto GS "SCH" Żarów prowadzi w tym czasie sklepy w Mikoszowej (GRN Jaroszów) oraz Wiśniowej (GRN Świdnica). Dla lepszej obsługi ludności uruchomiono placówki sprzedaży detalicznej w Dzikowej i Gołaszycach, w których nie było żadnego sklepu. O znacznym rozwoju działalności i obrotów GS Żarów w latach 60-tych, świadczą następujące inwestycje:

- 1962 – organizacja Zakładu Usług Agrotechnicznych
- 1963 – ogrodzenie posesji wokół biur w Żarowie
- 1964 – mechanizacja rozładunku magazynu zbożowego w Żarowie
- 1966 – budowa pawilonu handlowego w Chwałowie, budowa magazynu na makulaturę w Żarowie, utwardzonie placu przy magazynach artykułów masowych w Żarowie i Imbramowicach, budowa zbiornika na wodę amoniakalną, budowa wagi wozowej w Imbramowicach
- 1967 – budowa garaży w Żarowie, budowa pawilonu handlowego w Pyszczynie, Dzikowej i Gołaszycach, modernizacja magazynu zbożowego w Imbramowicach
- 1968 – budowa pawilonu handlowego w Mrowinach i Zastrużu
-1969 – budowa magazynu budowlanego w Żarowie, budowa pawilonu meblowego w Żarowie, budowa magazynu nawozów w Imbramowicach, budowa kiosku spożywczego w Żarowie (ul. Wojska Polskiego), ogrodzenie magazynu nawozów w Imbramowicach

Dawne pawilony handlowe GS "SCH" w Pyszczynie (u góry) i Zastrużu (na dole),
wybudowano w latach 1967-1968

Budowa pawilonu meblowego w Żarowie przy ówczesnej ul. Armii Czerwonej (ob. ul. A.Krajowej), rok 1969. Obecnie w budynku funkcjonuje Supermarket "Eko"  

Po uporaniu się z porządkowaniem sieci handlowej na nowo przyjętym terenie w latach 60-tych, nowy podział administracyjny spowodował, że GS "SCH"Żarów, zmuszony został do przekazania części placówek do sąsiednich Spółdzielni. W ten sposób z dniem 1 stycznia 1973 roku przekazano dla Gminnej Spółdzielni Kąty Wrocławskie – Domanice, Chwałów i Dzikową, Gminnej Spółdzielni Świdnica – Wiśniową, Gminnej Spółdzielni Jaworzyna Śląska – Piotrowice i Pastuchów. Był to duży uszczerbek dla gospodarki Spółdzielni żarowskiej, gdyż obroty przekazanych placówek przekraczały 35% dotychczasowych obrotów. Na przekazanym terenie Spółdzielnia zbudowała z własnych środków inwestycyjnych 3 sklepy, zmodernizowała budynek baru gastronomicznego w Domanicach. Wprawdzie nakłady finansowe poniesione przez GS Żarów zostały przez przejmujące Spółdzielnie zwrócone, ale nikt nie liczył i nie pokrył trudów związanych z realizacją tych przedsięwzięć.

Zaangażowanie ówczesnego prezesa Zarządu Władysława Ratuszniaka (najdłużej urzędujący Prezes Zarządu, od 15 marca 1955 do 31 grudnia 1981 r.) przyczyniło się do największego rozkwitu Gminnej Spółdzielni w Żarowie. Z jego inicjatywy w latach 70 i 80-tych wybudowano najwięcej nowych obiektów. Po tej reorganizacji Spółdzielnia ograniczyła swoją działalność do terenu administrowanego przez Urząd Miasta i Gminy Żarów, czyli 18 wsi i przysiółków oraz miasta Żarów. Z inwestycji zrealizowanych w wyżej wymienionym okresie, wymienić trzeba:

- 1971 – oddanie do użytku nowo wybudowanej piekarni w Żarowie, budowa magazynu ziemniaków w Imbramowicach, rozbudowa magazynu skupu zwierząt rzeźnych w Imbramowicach
- 1972 – budowa magazynu meblowego w Żarowie, budowa sklepu w Mielęcinie, budowa sklepu mięsnego w Domanicach, utwardzenie placu przy magazynach w Imbramowicach, wybudowanie magazynu skupu ziemniaków w Żarowie, budowa budynku restauracyjnego, budowa magazynu na wapno palone w Żarowie, budowa magazynu dla sklepu artykułów do produkcji rolnej w Żarowie, budowa magazynu na opakowania przy sklepie spożywczym w Żarowie, budowa kiosku spożywczego w Żarowie, budowa pomieszczenia dla stróży w Żarowie
- 1974 – budowa magazynu nawozów w Żarowie, budowa wagi samochodowej przy magazynie nawozowym, utwardzenie placu przy magazynie oraz budowa pawilonu handlowego przy biurach GS
- 1975 – przyjęto nieodpłatnie od Rad Narodowych młyn w Zastrużu i Siedlimowicach wraz z zabudowaniami
- 1977 – utwardzenie placu opałowego w Żarowie
- 1978 – budowa magazynu gospodarczego w Żarowie
- 1979 – oddano do eksploatacji restaurację w Żarowie
- 1981 – budowa wagi samochodowo-wozowej na bazie obrotu rolnego
- 1982 – budowa magazynu na druki
- 1988 – zakończono budowę pawilonu handowego w Wierzbnej

W latach 1980-1987 GS Żarów, zatrudniał od 152 do 167 osób. Na terenie miasta szeroką działalność handlową prowadziły również WSS ""Społem", Wojewódzkie Przedsiębiorstwo Handlu Wewnętrznego (WPHW), Dom Książki, Spółdzielnia Ogrodnicza. Bardzo znikomy był handel prywatny. W dniu 25 maja 1985 roku odbyła się uroczystość związana z obchodami 40-lecia Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Żarowie. Na tej uroczystości członkowie Spółdzielni wręczyli Przewodniczącemu Rady a następnie Prezesowi Zarządu sztandar ufundowany z okazji 40-lecia Gminnej Spółdzielni. W latach 80-tych obroty i zysk Spółdzielni wykazywał tendencje wzrostowe: 1984 – 745 mln (obroty) / 11 000 zł (zysk), 1985 – 951 mln (obroty) / 15 200 zł (zysk), 1986 – 1171 mln (obroty) / 20 063 zł (zysk), 1987 – 1448 mln (obroty) / 30 998 zł (zysk). Wartość bilansowa majątku Spółdzielni na dzień 31.12.1987 r. wynosiła 235,9 mln zł.

 Dobrze znany wszystkim dawny sklep spożywczy GS "SCH" przy ul. Armii Krajowej (dawna ul. A.Czerwonej). Jeszcze do niedawna mieściła się tutaj restauracja "Bazylia", obecnie piekarnia-cukiernia "Hert"

Wedle dokumentacji w 1987 roku Spółdzielnia w Żarowie prowadziła:

- działalność detaliczną poprzez 20 sklepów i kiosków spożywczych, 2 sklepy do produkcji rolnej, 1 mięsny, 1 czwórbranżowy, 1 odzieżowy, 1 meblowy, 1 sprzętu zmechanizowanego i RTV
- działalność gastronomiczną poprzez restaurację "Nefryt" w Żarowie, Pijalnie Piwa w Imbramowicach
- działalność produkcyjną – masarnia i piekarnia w Żarowie
- działalność usługową: zakład RTV, krawiecki, szklarski, 2 młyny gospodarcze
- ponadto 3 Kluby Rolnika, Ośrodek Nowoczesnej Gospodyni w Imbramowicach
- w posiadaniu były: 2 bazy obrotu rolnego w Żarowie i Imbramowicach
- w posiadaniu był i prowadzony transport gospodarczy
- punkty skupu rzepaku i zbóż, ziemniaków, surowców wtórnych
- prowadzony był tucz żywca przyzakładowy na potrzeby restauracji

Przeciętne wynagrodzenie na jednego zatrudnionego obejmujące wynagrodzenie osobowe i wypłaty z nadwyżki bilansowej wynosiło za 1987 rok 20 784 zł i było wyższe do 1986 roku o 3,147 zł. Za 10 m-cy 1988 roku średnia płaca wyniosła 35 896 zł.

Sprzedaż i skup prowadzone przez GS "SCH" Żarów za 1987 i 10 m-cy 1988 roku przedstawiały się następująco:

- sprzedaż opału: węgiel 5817 t, koks 837 t (w 1988 r.: 4401/689 t)
- sprzedaż nawozów 3892 t (w 1988 r.: 2865 t)
- sprzedaż wapna nawozowego 1108 t (w 1988 r.: 414 t)
- sprzedaż pasz 347 t (w 1988 r.: 317 t)
- sprzedaż materiałów budowlanych bardzo zła – braki cementu, materiałów ściennych, pokryciowych (eternit, blacha)
- w 1987 roku uruchomiony został punkt sprzedaży środków ochrony roślin
- skup zwierząt rzeźnych 542,6 t – spadek do 1986 r. (w 1988 r.: 444 t)
- skup zbóż 5169 t – wzrost do 1986 r. (w 1988 r.: 5140,6 t)
- skup rzepaku 1075 t (w 1988 r.: 1071,1 t)
- skup złomu stalowy 637 t (w 1988 r.: 279 t)
- młyny przemiał zlecony i gospodarczy 2039 t zbóż (w 1988 r.: 1622 t)
- piekarnia produkcja pieczywa ogółem 610,9 t (w 1988 r.: 519,3 t)
- masarnia przerób mięsa surowe 72,2 t (w 1988 r.: 65,3 t), wędliny 145,7 t (w 1988 r.: 110,1 t), podroby 41,4 t (w 1988 r.: 106 t)

Artykuły Spożywcze i Artykuły Przemysłowe (obuwie, tekstylia) w sklepie GS "SCH" na Osiedlu Piastów

Zmiany gospodarczo-polityczne pod koniec lat 80-tych przestały sprzyjać inwestowaniu. Nowe Prawo Spółdzielcze z 1990 roku doprowadziło do rozbicia i osłabienia akcji Spółdzielczości. Te zmiany dotknęły również GS "SCH" Żarów. Spółdzielni przybyło konkurentów w skupie zbóż, sprzedaży środków do produkcji rolnej, produkcji pieczywa. Rozwijał się dynamicznie sektor prywatny. Spółdzielnia zrezygnowała z prowadzenia działalności w placówkach należących do Urzędu Miasta. W tym czasie Pawilon Spożywczy na Osiedlu Piastów, przejęty został przez Spółdzielnię Mieszkaniowa w Świebodzicach. Modernizowaną i adoptowaną remizę strażacką na sklep w Łażanach, przejął Urząd Miasta i Gminy. Sprzedane zostały nierentowne placówki: pawilon w Pyszczynie oraz baza obrotu rolnego w Imbramowicach, a w kolejnych latach następne. Warto nadmienić, że w ciągu całego okresu swej działalności Gminna Spółdzielnia chociaż wiele inwestowała nie była prawowitym właścicielem nieruchomości. Późniejsze przepisy prawne pozwoliły GS "SCH" na uwłaszczenie się.

Sztandar Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" Żarów w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Uroczystość związana z 40-leciem Gminnej Spółdzielni "Samopomoc Chłopska" w Żarowie, podczas której członkowie Spółdzielni wręczyli prezesowi Zarządu sztandar GS "SCH" Żarów, 25 maja 1985 roku

Na zakończenie 50-lecia istnienia Gminnej Spółdzielni w Żarowie, prowadzona była działalność produkcyjna w piekarni w Żarowie, w młynie w Siedlimowicach, skup pszenicy pod potrzeby młyna, sprzedaż środków do produkcji rolnej, opału, pasz, materiałów budowlanych, skup surowców wtórnych złomu i makulatury. Na dzień 1 października 1995 roku zatrudnionych było 18 pracowników. Rada Nadzorcza pracowała w następującym składzie:

1. Piotr Barabasz – przewodniczący Rady (emeryt z Łażan, w Radzie od 29.04.1962 r.)
2. Zygmunt Korta – zastępca przewodniczącego Rady (handlowiec z Żarowa, w Radzie od 25.04.1994 r.)
3. Maria Markiewicz – sekretarz Rady (pracownik GS, w Radzie od 17.03.1990 r.)
4. Teresa Kwiecińska – członek Rady (handlowic z Żarowa, w Radzie od 22.03.1986 r.)
5. Józef Fita – członek Rady (rolnik z Imbramowic, w Radzie od 17.03.1990 r.)
6. Władysław Fitrzyk – członek Rady (rolnik z Pożarzyska, w Radzie od 17.03.1990 r.)
7. Mieczysław Orfin – członek Rady (rolnik z Marcinowiczek, w Radzie od 15.05.1982 r.)
8. Marian Salamon – członek Rady (pracownik "ŻAROSZAMOT S.A., mieszkaniec Kalna, w Radzie od 22.03.1986 r.)
9. Józef Konieczny – członek Rady (rolnik z Pożarzyska, w Radzie od 17.03.1990 r.)
10. Henryk Kipczak – członek Rady (pracownik GS Żarów, w Radzie od 25.06.1994 r.)
11. Leszek Czarnecki – członek Rady (pracownik GS Żarów, w Radzie od 25.06.1994 r.)

Zrząd Gminnej Spółdzielni rozpoczął 51 rok działalności Gminnej Spółdzielni w Żarowie w składzie:

1. Kowalski Eugeniusz – prezes Zarządu (pracujący w GS Żarów od 1968 r., członek Zarządu od 1979 r., prezes Zarządu od 1988 r)
2. Bogusława Ganczarska – wiceprezes Zarządu (pracująca w GS Żarów od 1.09.1967 r., członek Zarządu od 1.08.1988 r.)
3. Genowefa Bożek – wiceprezes Zarządu (główna Księgowa, pracująca w GS od 13.03.1972 r., członek Zarządu od 7.09.1990 r.)

Fotografie i źródła:
Dokumentacja GS "SCH" Żarów (w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej)

Opracowanie
Bogdan Mucha