Menu witryny
Wystawy
Gmina Żarów
Historia gminy
Pocztówki i stare fotografie
Lapidarium
Zabytki w gminie
Zabytki w okolicy
Trasy rowerowe
Licznik odwiedzin
PROMUJEMY:
Strona główna
Książeczki "Liga Kobiet" DZCH Żarów
Jak pisała Sławomira Walczewska w opracowaniu pt. „Liga Kobiet – jedyna organizacja kobieca w PRL”: Liga Kobiet powstała w sierpniu 1945 roku i po wielu przekształceniach istnieje do dzisiaj. Została zarejestrowana jako jedna z pierwszych po wojnie - w rejestr organizacji została wpisana pod numerem 35. Mogłoby się wydawać, że była kontynuacją emancypacyjnych organizacji kobiecych z okresu międzywojnia. Swą nazwą, która w początkowej wersji brzmiała: Społeczno - Obywatelska Liga Kobiet nawiązywała do patriotycznej organizacji kobiecej utworzonej w 1913 roku dla poparcia niepodległościowych dążeń Piłsudzkiego. W swoim programie umieściła dwa punkty pod którymi mogłaby się podpisać każda kobieta: przeciwdziałanie nowej wojnie oraz współpraca w budowie sprawiedliwej Polski. Wizja owej "sprawiedliwej" Polski była przy tym na tyle ogólnie nakreślona, że nie wykluczała z góry żadnych opcji politycznych czy światopoglądowych. Jak wyglądało tworzenie Ligi Kobiet. Jej członkiem mogła zostać każda kobieta lub grupa kobiet (Koła Gospodyń Wiejskich, Koła Spółdzielczyń), która uznawała cele i zadania Ligi Kobiet i zgłosiła swój udział w jej pracy). Statut Ligi Kobiet został uchwalony na II Krajowym Zjeździe w lipcu 1957 roku. Według zapisów statutowych Liga była organizacją kobiet zamieszkujących na terenie Polskiej Rzeczpospolitej Ludowej, prowadzącą działalność w celu:
V Żarowskie Spotkanie Miłośników Motoryzacji - 2.08.2020
Za nami V Żarowskie Spotkanie Miłośników Motoryzacji. 2 sierpnia 2020 roku na Targowisku Miejskim w Żarowie zagościli nie tylko posiadacze wyjątkowych pojazdów, ale także licznie przybyli Żarowianie i mieszkańcy pobliskich i dalszych okolic. Wszyscy mieli niecodzienną okazję obejrzeć prawdziwe perełki motoryzacji zarówno rodzimej jak i światowej. W sumie podczas spotkania, zaprezentowanych zostało kilkadziesiąt aut oraz kilkadziesiąt motocykli, które do Żarowa dotarły z różnych miejscowości Dolnego Śląska oraz z innych regionów Polski (najdalej Władysławowo, woj. pomorskie; do Żarowa ok. 600 km !!!). Pośród lśniących lakierem i chromem w blasku sierpniowego słońca, znalazły się m.in. FSM Fiat 126p (różne wersje), FSM Fiat 127p, FSO Fiat 125p, FSO Polonez (różne wersje), FSO Warszawa M20, Mercedes (wersje W 108, W123, W124, 190D, 190E, W126, W201), Skoda 105S, Lada 2101, Lada 2107, Volvo Amazon, Volvo 480 Turbo, BMW (wersje E30, E36, E46), Opel Calibra, Fiat (Cinquecento, Tipo), Jaguar XJS, Honda CRX Del Sol. Volkswagen (Jetta, Passat, Transporter T3), Toyota Celica (różne wersje), Zastava 1100p, Audi A3 Turbo oraz wiele innych.
Czytaj więcej: V Żarowskie Spotkanie Miłośników Motoryzacji - 2.08.2020
Porcelanowe talerze w zbiorach Izby
Porcelanowe zbiory Żarowskiej Izby Historycznej powiększone zostały o kolejne eksponaty. Są nim talerz Żarowskich Zakładów Materiałów Ogniotrwałych (piąty w naszej kolekcji) – średnica 25 cm oraz jubileuszowy talerz wykonany z okazji 100 lecia Kościoła pod wezwaniem św. Józefa w Jaworzynie Śląskiej 1897-1997 – średnica 25 cm. Oba egzemplarze zostały wyprodukowane przez Zakłady Porcelany Stołowej "Karolina" w Jaworzynie Śląskiej. Składamy Serdeczne Podziękowania dla mieszkańców Żarowa za przekazanie niniejszych pamiątek do Żarowskiej Izby Historycznej.
Kolekcja cegieł powiększona o kolejne eksponaty
Surowcem mineralnym, który miał decydujący wpływ na powstanie Żarowskiej Fabryki Szamotowej C.Kulmiz Chamottenfabrik Saarau, C. Kulmiz, był bez wątpienia kaolin, którego złoża występują pomiędzy Żarowem, Mrowinami i Kalnem oraz w pobliżu Gołaszyc i Pożarzyska. Wydobycie kaolinu na obrzeżach Żarowa rozpoczęto w 1843 roku. Rok wcześniej powstała żarowska cegielnia, produkująca metodami tradycyjnymi piecowe kafle, cegły, dachówki i inne materiały budowlane. Po opracowaniu nowych metod przygotowania surowca i zmechanizowaniu wytwórczości, w 1850 roku ruszyła produkcja na skalę przemysłową nowego zakładu, któremu nadano nazwę Żarowska Fabryka Szamotowa C. Kulmiz. Dynamicznie rozwijające się przedsiębiorstwo otrzymało państwowy złoty medal zasługi dla rozwoju przemysłu w 1861 roku, a także medal zasługi dla rozwoju przemysłu na światowej wystawie we Wiedniu w 1873 roku oraz złoty medal zasługi dla rozwoju przemysłu na Śląskiej Wystawie Rzemiosła i Przemysłu we Wrocławiu w 1881 roku.
Czytaj więcej: Kolekcja cegieł powiększona o kolejne eksponaty
O cudownym obrazie Matki Bożej z Kościoła parafialnego w Wierzbnej
Kościół pw. Wniebowzięcia NMP w Wierzbnej wzniesiony został ok. połowy XIII wieku z fundacji możnego śląskiego rodu Wierzbnów, który posiadał w późniejszym okresie patronat nad świątynią. Pierwotnie był to orientowany kościół romański, który prawdopodobnie posiadał wezwanie maryjne. W 1347 roku biskup Henryk z Wierzbna przekazał patronat nad kościołem cystersom z Kamieńca Ząbkowickiego. Następnie w 1585 roku wykupili go wraz z całym lennem cystersi z Krzeszowa. W międzyczasie kościół przeszedł w 2 poł. XV wieku gruntowną restaurację i otrzymał nowy wystrój w stylu gotyckim. Do największego rozkwitu wierzbneńskiej świątyni przyczynili się jednak późniejsi krzeszowscy opaci: Bernhard Rosa, który utworzył tu w 1683 roku przeorat oraz opat Innozenz Fritsch, który rozbudował powstałe około 1696 roku skrzydło klasztorne w nowy barokowy kościół. Świątynia romańska została zachowana w całości, stając się niejako fasadą nowego kościoła. W starych romańskich murach zachowały się dwie renesansowe płyty nagrobne, poświęcone zmarłemu w 1571 roku Leonardowi, synowi rycerza Hansa Dietricha von Rohn z Bagieńca oraz żonie rycerza Kaspra von Schindel, Helenie z domu Mubrigen i ich dziecku. Wewnątrz natomiast znajduje się barokowe epitafium, upamiętniające zmarłego w 1713 roku Joachima Friedricha von Zedlitza. W dawnym prezbiterium i apsydzie widoczne są fragmenty późnoromańskiej polichromii z 2 poł. XIII wieku oraz późnogotyckich malowideł z 1 poł. XVI wieku. Wnętrze nowszego kościoła wypełnia w większości barokowe wyposażenie, które trafiło tutaj w 1728 roku z dawnego kościoła opackiego w Krzeszowie. Jest to ołtarz główny z obrazem autorstwa Georga Wilhelma Neunhertza i rzeźbami Georga Schröttera, które pochodzą z dawnego ołtarza głównego krzeszowskiej świątyni, dwa ołtarze boczne: Św. Rodziny i Św. Józefa, które również zostały wykonane przez Schröttera. Do barokowego wyposażenia należy także ambona oraz chrzcielnica. Inne ciekawe elementy wyposażenia to barokowe obrazy ilustrujące Drogę Krzyżową oraz znajdujące się w prezbiterium przedstawienia czterech ewangelistów. Dekorację freskową sklepienia, obecnie przemalowaną, wykonał w 1735 roku Franz Heigel.
Czytaj więcej: O cudownym obrazie Matki Bożej z Kościoła parafialnego w Wierzbnej
Kolejowe bilety ze stacji PKP Imbramowice
W 2015 roku PKP SA wprowadziły nowy sposób kategoryzowania dworców w zależności od ich znaczenia w ruchu kolejowym. Stacja kolejowa w Imbramowicach (gm. Żarów), według klasyfikacji PKP ma kategorię dworca lokalnego. W roku 2017 stacja obsługiwała 200–299 pasażerów na dobę. Na początku 2017 roku zakończono remont torów i peronu nr 1. Dworzec jest również objęty umową na projekty przebudowy dolnośląskich dworców kolejowych podpisaną z An Archi Group przez PKP. W październiku 2019 roku PKP podpisało umowę na modernizację dworca kolejowego w Imbramowicach z Konsorcjum NTSystem Sp. z o.o. i Solar System Sp. z o.o. Prace budowlane rozpoczęto na początku listopada i mają potrwać do kwietnia 2021 roku.
Proporczyk Klubu HDK im. Ludwika Hirszfelda w Żarowie
Jedno z najważniejszych wydarzeń w historii Klubu Honorowych Dawców Krwi przy Dolnośląskich Zakładach Chemicznych "Organika", miało miejsce 18 października 1981 roku. Wówczas Prezydium Zarządu Wojewódzkiego Polskiego Czerwonego Krzyża w Wałbrzychu, w dowód uznania za ofiarną pracę w dziedzinie honorowego krwiodawstwa nadało żarowskiemu Klubowi imię dr Ludwika Hirszfelda. Nie mniej ważnym wydarzeniem w pierwszym dziesięcioleciu działalności Klubu HDK w Żarowie było bez wątpienia nadanie i poświęcenie klubowego sztandaru, które miało miejsce 29 listopada 1981 roku. Podczas uroczystej mszy świętej w kościele pw. NSPJ w Żarowie poświęcenia sztandaru dokonał wówczas ks. proboszcz Marian Cembrowski.
Czytaj więcej: Proporczyk Klubu HDK im. Ludwika Hirszfelda w Żarowie
Wycieczka rowerowa Klubu "Old Spokes" GCKiS
W poniedziałek 6 lipca 2020 roku żarowscy cykliści z Klubu "Old Spokes" GCKiS, wyruszyli na wycieczkę rowerową, której celem była miejscowość Morawa. Pierwszym przystankiem żarowskich rowerzystów było lapidarium przy ul. 1 Maja, gdzie zgromadzono jest łącznie 17 nagrobków oraz 3 elementy kamienne pochodzące z nieczynnych cmentarzy znajdujących się w Gołaszycach, Łażanach, Pożarzysku, Przyłęgowie i Żarowie. Zbiór uzupełniają 4 monumentalne grobowce rodowe, m.in. Neugenbauerów i Klamtów. Ku pamięci dawnych mieszkańców Ziemi Żarowskiej ustawiono obelisk z pamiątkową tablicą, zawierającą napis w języku polskim i niemieckim. Skręcając za lapidarium w prawo cykliści “Old Spokes” wjechali na tzw. “dworską drogę”, łączącą Piotrowice Świdnickie z Łażanami.
V Żarowskie Spotkanie Miłośników Motoryzacji
Gminne Centrum Kultury i Sportu w Żarowie oraz Żarowska Izba Historyczna SERDECZNIE ZAPRASZAJĄ właścicieli pojazdów zabytkowych, kolekcjonerskich, unikalnych, specjalnych, sportowych, tuningowych i militarnych do udziału oraz zaprezentowania swojej perełki motoryzacyjnej podczas V Żarowskiego Spotkania Miłośników Motoryzacji. Wszystkich chętnych prosimy o zgłoszenie drogą mailową na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript. (prosimy podać imię i nazwisko, miejscowość oraz podstawowe informacje dotyczące pojazdu). Zgłoszenia przyjmujemy do dnia 1 sierpnia 2020 r. (godz. 16:00). Impreza ma charakter zamknięty, dlatego udział w niej mogą wziąć wyłącznie pojazdy zgłoszone w wyznaczonym terminie i potwierdzeniu uczestnictwa otrzymanym z naszej strony. Impreza odbędzie się w niedzielę 2 sierpnia 2020 r. na Targowisku Miejskim i przyległym parkingu w Żarowie przy ul. Dworcowej, w godzinach 14:00-19:00. Więcej informacji już niebawem. SERDECZNIE ZAPRASZAMY DO UDZIAŁU !!!
Chłodnie kominowe żarowskiej "Szamotowni"
Częstym motywem przedwojennych pocztówek z Żarowa, były tutejsze fabryki Silesia i Szamotownia, a także panorama osady z licznymi kominami tych fabryk. Na samej tylko mapie topograficznej z 1937 roku, oznaczono aż 23 budowle tego rodzaju w Żarowie (Silesia, Szamotownia razem z dawną Fabryką Szamotową braci Langer oraz Żarowskie Zakłady Młynarskie – wcześniej brykietownia węgla brunatnego). Murowane z cegły, pionowe kominy, stanowiły drogę do przenoszenia spalin i dzieliły się na dwa podstawowe typy: dymowe – do odprowadzania spalin z palenisk opalanych paliwem stałym i spalinowe – do odprowadzania spalin z palenisk gazowych i opalanych paliwem płynnym. Jak podaje Encyklopedia Gutenberga: kominy fabryczne, wolno stojące, murowane są z cegły. Na betonowym fundamencie muruje się kwadratową komorę wyciorową, połączoną kanałem z paleniskiem, a nad nią wznosi się komin, o przekroju kolistym, lub wielościennym. W zewnętrzną i wewnętrzną ścianę komina wprawia się żelazne szczeble włazowe. Wysokość komina zależna jest przede wszystkim od warunków terenowych i musi być taka, aby dym nie zatruwał pobliskich osiedli. Przekrój zależy od wielkości paleniska, nie bywa jednak mniejszy, jak 60 cm. Mniejsze kominy fabryczne mogą być także żelazne, lub żelazno–betonowe.
Francuscy jeńcy wojenni w Imbramowicach
Obozy jenieckie dla szeregowych i podoficerów organizowane przez władze niemieckie w czasie II wojny światowej nazywane były stalagami (skrót od Kriegsgefangenen Mannschafts-Stammlager). Podstawowym celem ich istnienia była izolacja żołnierzy należących do nieprzyjacielskich sił zbrojnych i wykorzystanie ich pracy w niemieckiej gospodarce. Obowiązek pracy w obozach jenieckich dotyczył podoficerów i szeregowców, jednak skierowanie zależeć miało od stanu ich zdrowia. Zatrudniani mieli być tylko jeńcy zdrowi, a funkcje nadzorcze sprawować podoficerowie. Za pracę należała się jeńcom zapłata, a w tygodniu jeden dzień wolny. Konwencja genewska zakazywała także wykorzystywania jeńców wojennych do pracy przy instalacjach o charakterze wojskowym. Mimo to, pozostający w niewoli żołnierze byli zatrudniani na poligonach, przy produkcji amunicji, budowie lotnisk. Zmuszano ich także do pracy w majątkach rolnych, przy grzebaniu zwłok. W latach 1941-1945, robocze komanda Stalagów VIII A Görlitz (Zgorzelec) oraz 308 E Neuhammer (Świętoszów) złożone z jeńców radzieckich funkcjonowały m. in. w Imbramowicach (niem. Ingramsdorf)). Zlokalizowane były tutaj oddziały robocze nr 43, 88, 1165 oraz "Eisenbahnbau Ingramsdorf". Wedle zachowanych niemieckich dokumentów dotyczących fabryki i obozu pracy określanych jako Luftfahrtbedarf AG, Lager 227, Flugzeug-Ersatzteillager Ingramsdorf, Kreis Schweidnitz (lotnicza fabryka ulokowana w cegielni "Ingramsdorfer Tonwerke" w 1944 roku do Imbramowic trafili także jeńcy narodowości francuscy. Wymienionych jest tutaj z imienia i nazwiska 15 osób. O sześciu z nich, udało się odnaleźć bliższe informacje. Losy całej grupy, pozostają na razie nieznane.
Informacje
Historia miejscowości
Dawni mieszkańcy
Kalendarium
Kartografia
Słownik miejscowości
Muzea, wystawy, zabytki
Archeologia i Historia
Strony historyczne
WSPÓŁPRACUJEMY:
