Strona wykorzystuje pliki cookies, jeśli wyrażasz zgodę na używanie cookies, zostaną one zapisane w pamięci twojej przeglądarki. W przypadku nie wyrażenia zgody nie jesteśmy w stanie zagwarantować pełnej funkcjonalności strony!

Strona główna

Święto Pracy 1 maja 1946 roku w Żarowie

Drukuj
Utworzono: piątek, 24, styczeń 2020

W okresie PRL-u obchodzono uroczyście następujące święta: 1 maja – Święto Pracy, 9 maja – Dzień Zwycięstwa, 22 lipca – Święto Odrodzenia, 12 października – Święto LWP i rocznicy bitwy pod Lenino, 7 października – Rocznica Rewolucji Październikowej, 8 marca – Dzień Kobiet. Po za tym liczne tzw. Święta branżowe jak np. Dzień Drukarza, Dzień Hutnika, Dzień Nauczyciela, Dzień Lotnika i in. Najbardziej hucznie obchodzono Święto Pracy przypadające na dzień 1 maja. W latach 1945-1989 obchodom tym towarzyszyła bogata oprawa propagandowa. Uczestnictwo w pochodach było masowe, prezentowano na nich dokonania krajowej produkcji i hasła o treści politycznej. Uroczystościom przewodniczyły centralne władze partyjne i państwowe w Warszawie oraz lokalne w innych miastach kraju. Nie inaczej było w przemysłowym Żarowie. Pierwsze Święto Pracy po zakończeniu II wojny światowej obchodzono tutaj oczywiście 1 maja 1946 roku. Wydarzeniu towarzyszyła barwna oprawa wraz z pochodem główną ulicą, wówczas noszącą nazwę Armii Czerwonej. Unikalne fotografie z uroczystości 1 maja 1946 roku (opatrzone na odwrocie pieczęcią: Spec. Foto-Handel Hamerski Piotr Świdnica, Rynek 32 Tel. 27-86), które odbyły się w Żarowie trafiły właśnie do naszych zbiorów. Przekazał je pan Andrzej, któremu składamy Serdeczne Podziękowania.

Czytaj więcej: Święto Pracy 1 maja 1946 roku w Żarowie

XV Żarowska Prelekcja Historyczna - 23.01.2020

Drukuj
Utworzono: piątek, 24, styczeń 2020

W czwartkowe popołudnie, 23 stycznia odbyła się kolejna, piętnasta już odsłona Żarowskiej Prelekcji Historycznej. Licznie zgromadzona publiczność wysłuchała jak zwykle dwóch wykładów. Pierwszy zatytułowany "Riese i Wunderwaffe", referował Tomasz Jurek – znany eksplorator, pasjonat historii II wojny światowej i autor blogu "Ridiger – archiwum tajemnic". Podczas wykładu, zaprezentowana została niezwykle bogata dokumentacja fotograficzna oraz archiwalna, dotycząca niemieckiej tzw. cudownej broni. Widzowie mogli zobaczyć m.in. plany różnego typu rakiet, samolotów a także inne wymyśle konstrukcje, przy pomocy których, III Rzesza zamierzała przechylić szalę zwycięstwa na swoją stronę. Czy w Górach Sowich pracowano nad takimi konstrukcjami ? W jakim stopniu były to zaawansowane prace ? Kto przejął tajne plany nazistów i gdzie się podziali niemieccy naukowcy ? – na te pytania odpowiedzi udzielał Tomasz Jurek, prezentując przy tym wyczerpującą i niezwykle interesującą dokumentację.

Czytaj więcej: XV Żarowska Prelekcja Historyczna - 23.01.2020

Pałac w Pyszczynie i jego rozbudowa według planów Carla Lüdecke

Drukuj
Utworzono: wtorek, 21, styczeń 2020

Pałac w Pyszczynie to jedna z najciekawszych i najlepiej zachowanych dawnych posiadłości szlacheckich na obszarze gminy Żarów. Historia budowli o imponującej powierzchni użytkowej 2 760 m² i kubaturze 13 270 m³, sięga odległych czasów średniowiecza, kiedy właścicielami niemal całej okolicy byli rycerze von Czirn. Na przestrzeni wielu wieków mury pałacu kilkakrotnie zmieniały właścicieli oraz gościły znamienite osobistości w tym królewskie rodziny. Pierwsza wzmianka źródłowa o obronnym dworze w Pyszczynie pochodzi z 1365 roku. Budowla była wówczas siedzibą możnego rodu rycerskiego von Czirn. Od 1520 roku z Pyszczyna pisali się przedstawiciele rodu von Reichenbach i to zapewne ich autorstwem były kolejne przebudowy tamtejszego dworu. W 1727 roku biskup wrocławski Franz Ludwig von Pfalz-Neuburg wydzierżawił cały majątek wraz z siedzibą szlachecką Heinrichowi Gottfriedowi baronowi von Spättgen. W tym samym roku córka Heinricha Gottfrieda, Josefa Barbara von Spättgen wyszła za mąż za Friedricha Rudolfa hrabiego von Matuschka und Toppolczan, wnosząc w ślubnym wianie nabytą przez ojca posiadłość. W rękach von Matuschków-Toppolczanów dobra pyszczyńskie pozostały przez 218 lat, aż do 1945 roku.

Czytaj więcej: Pałac w Pyszczynie i jego rozbudowa według planów Carla Lüdecke

Kartki reglamentacyjne z lat 80. XX wieku

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 20, styczeń 2020

W latach 1944–1989 w Rzeczypospolitej Polskiej oraz Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, trzykrotnie wprowadzano kartkowy system racjonowania żywności (tzw. reglamentacja towarów), który był wynikiem silnych niedoborów na rynku. Za każdym razem był to system, w którym wydawane ludności kartki, uprawniały do nabycia wybranych towarów (przede wszystkim żywnościowych) po urzędowych cenach według szczegółowych zasad. Uprawnienia do otrzymania konkretnych przydziałów były uzależnione od miejsca pracy, wieku, stan zdrowia, miejsca zamieszkania. Pierwszy system reglamentacji towarów w okresie bezpośrednio powojennym był kontynuacją reglamentacji z okresu okupacji niemieckiej. Na kartki sprzedawano chleb, mąkę, kaszę, ziemniaki, warzywa, mięso, tłuszcze, cukier, słodycze, mleko, kawę lub herbatę, sól, ocet, naftę, zapałki, mydło, a nawet wyroby dziewiarskie. System ten obowiązywał od 1944 roku do 1 stycznia 1949 roku.

Czytaj więcej: Kartki reglamentacyjne z lat 80. XX wieku

Z życia żarowskiego PTTK, cz.9: Kartka - Srebrne Gody Koła PTTK "Łaziki"

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 20, styczeń 2020

W 1981 roku Koło PTTK "Łaziki", działające przy Dolnośląskich Zakładach Chemicznych "Organika" w Żarowie, obchodziło 25-lecie działalności. Z tej okazji, dla członków Koła, zorganizowany został w dnia 16-17 maja 1981 roku wyjazd do zakładowego Ośrodka Wypoczynkowego "Kukułka" w Sosnówce, nieopodal Jeleniej Góry. Wydarzenie to upamiętniła, kartka turystyczna SREBRNE GODY KOŁA PTTK "Łaziki". Zachowany egzemplarz takiej kartki, przekazał do zbiorów Żarowskiej Izby Historycznej, mieszkaniec Żarowa. Składamy panu Serdeczne Podziękowania.

Czytaj więcej: Z życia żarowskiego PTTK, cz.9: Kartka - Srebrne Gody Koła PTTK "Łaziki"

XV Żarowska Prelekcja Historyczna

Drukuj
Utworzono: piątek, 10, styczeń 2020

Serdecznie Zapraszamy na XV Żarowską Prelekcję Historyczną, która odbędzie się 23 stycznia 2020 r., o godz. 18:00 w Żarowskiej Izbie Historycznej przy ul. Dworcowej 3. W programie prelekcji dwa zagadnienia: „Riese i wunderwaffe” oraz „Rezydencje szlacheckie na Ziemi Żarowskiej”. Wstęp na prelekcję bezpłatny.

Czytaj więcej: XV Żarowska Prelekcja Historyczna

Złoto ukryte pod dworcem kolejowym w Żarowie

Drukuj
Utworzono: wtorek, 07, styczeń 2020

Linie leśnych okopów i stanowisk ogniowych a także niebezpieczne znaleziska amunicji artyleryjskiej i lotniczej to namacalny ślad po zimowo-wiosennych walkach, które 75 lat temu rozegrały się na Dolnym Śląsku. Na początku 1945 roku, ta dotychczas spokojna i senna kraina, pracująca na potrzeby machiny zbrojeniowej III Rzeszy, stanęła w obliczu wielkiego zagrożenia. W styczniu i pierwszych dniach lutego 1945 w operacji wiślańsko-odrzańskiej wojska radzieckie 1. Frontu Ukraińskiego na szerokiej linii wyszły na brzeg Odry i zdobyły kilka przyczółków na jej lewym brzegu. 8 lutego rozpoczęła się tzw. Operacja Dolnośląska, w której uczestniczyło 10 armii radzieckich w tym 2 pancerne. Linia frontu przesunęła się o 150 km w głąb terytorium Niemiec. Po zasypanych śniegiem i oblodzonych drogach ciągnęły kolumny uciekającej ludności cywilnej. Lokalne władze oraz odpowiednie służby państwowe III Rzeszy, już w 1944 roku rozpoczęły ewakuację tego co najcenniejsze. Wszystko począwszy od przemysłu i ściśle tajnych projektów militarnych, po dzieła sztuki i kosztowności przez lata grabione na okupowanych terenach Europy, miało zostać zabezpieczone i ukryte. Starannie zacierano wszystkie skrytki i miejsca, w których złożono nieprzebrane bogactwa. Przez szereg lat wokół skarbów ukrytych przez nazistów na Dolnym Śląsku, urosło wiele legend, opowieści oraz teorii. Szereg publikacji historycznych oraz reportaży z ostatnich lat, donosi o "Złotym Pociągu" i "Złocie Wrocławia". Mowa jest także o dziełach sztuki zrabowanych przez gauleitera Hansa Franka, o tzw. liście Günthera Grundmann, czy w końcu o tzw. "Szczelinie Jeleniogórskiej", w której miały spocząć wspaniałe dzieła sztuki złotniczej, jakimi były jaja Fabergé. Chociaż część opowieści o tych niebywałych kosztownościach, jest prawdopodobnie wymysłem ludzkiej wyobraźni, to ich poszukiwania nadal trwają.

Czytaj więcej: Złoto ukryte pod dworcem kolejowym w Żarowie

Kartka z kolędy w Żarowie - 1969 rok

Drukuj
Utworzono: wtorek, 10, grudzień 2019

W latach 1967-1970, proboszczem żarowskiej parafii był ks. Józef Szyca. W tym czasie miały miejsce dwa dostojne wydarzenia związane z obrazem Matki Bożej Nieustającej Pomocy, który znajduje się w Kościele pw. NSPJ w Żarowie. Najpierw 10 września 1967 roku misjonarz Redemptorysta ojciec Leon Dziemecki dokonał poświęcenia owego obrazu, a 11 grudnia 1968 roku ks. prałat Alojzy Szmidt dokonał jego koronacji. Z czasu probostwa ks. Józefa Szyca pochodzi kartka "Pokój ludziom dobrej woli", wydana w 1969 roku z okazji kolędy w Żarowie. Na jej rewersie widnieje pieczęć ks. Józefa Szyca oraz pieczęć "Misje w Żarowie w marcu 1970 r". Jak donosi Kronika Parafialna Parafii pw. NSPJ w Żarowie ... "W dniach od 1 marca do 8 marca 1970 r. przeprowadzono Misje św. W Żarowie, które zbiegły się w tym roku z uroczystością powstania parafii w Żarowie jako 50-ta rocznica. Powitanie misjonarzy i pierwsza nauka wstępna odbyły się już w sobotę wieczorem dnia 28 lutego 1970 r. Misję św. przeprowadzili Księża M.S.F. (św. Rodziny) Stanisław Michał Krieger z Górki Klasztornej pow. Wyrzysk i Wacław Antoni Ryżek z Żernicy pow. Gliwice.

Czytaj więcej: Kartka z kolędy w Żarowie - 1969 rok

W rodzinnych albumach mieszkańców Gminy Żarów, cz. 26

Drukuj
Utworzono: poniedziałek, 09, grudzień 2019

Starych fotografii nigdy za wiele. W kolejnej 26-ej odsłonie cyklu "W rodzinnych albumach mieszkańców Gminy Żarów", prezentujemy dzisiaj zbiór 7 fotografii, które zostały przekazane do Żarowskiej Izby Historycznej przez mieszkańca Żarowa. Wśród nich: widok na nieistniejącą kładkę nad bocznicą kolejową przy ul. Krasińskiego, dwie fotografie na "słynnym" koniku Babica, dwie fotografie klasowe ze Szkoły Podstawowej nr 2 w Żarowie – rok szkolny 1966/67 oraz pamiątkowa fotografia wykonana przy Kościele parafialnym pw. NSPJ w Żarowie (wejście od strony torów kolejowych). Składamy Serdeczne Podziękowania za przekazanie niniejszych fotografii do Żarowskiej Izby Historycznej.

Czytaj więcej: W rodzinnych albumach mieszkańców Gminy Żarów, cz. 26

Podwodne groby mieszkańców gminy Żarów

Drukuj
Utworzono: sobota, 07, grudzień 2019

Cesarska Marynarka Wojenna (Kaiserliche Marine) powstała w 1871 roku z przekształconej floty Związku Północnoniemieckiego. Początkowo była przewidywana głównie do obrony własnych wybrzeży i szlaków handlowych, wkrótce została zaangażowana we wspieranie niemieckich interesów imperialnych, a od lat 90. XIX wieku była sukcesywnie rozbudowywana. Wielkie zasługi dla jej rozwoju położył admirał Alfred von Tirpitz, od 1897 roku minister marynarki. W wyniku promowanych przez niego, a wspieranych przez cesarza Wilhelma II programów rozbudowy floty, Kaiserliche Marine stała się w latach poprzedzających I wojnę światową drugą potęgą morską świata, ustępując jedynie Royal Navy. W trakcie działań wojennych w latach 1914–1918 okręty niemieckie brały udział w szeregu większych i mniejszych starć, poczynając od bitwy pod Coronelem, pierwszej od ponad stulecia porażki Royal Navy na morzu. W największym z nich, bitwie jutlandzkiej, Kaiserliche Marine odniosła taktyczne zwycięstwo, ale sytuacja strategiczna spowodowała niemal całkowite zaniechanie akcji dużych jednostek, przenosząc ciężar prowadzenia wojny na okręty podwodne.

Czytaj więcej: Podwodne groby mieszkańców gminy Żarów

Eneolityczni łucznicy z Wierzbnej

Drukuj
Utworzono: sobota, 07, grudzień 2019

Eneolit (zwany też chalkolitem lub epoką miedzi) to jedna z epok prehistorii, będąca okresem przejściowy między epokami kamienia i brązu, w trakcie którego wśród społeczeństw neolitycznych (znana uprawa roślin, hodowla zwierząt, ceramika oraz osiadły tryb życia) weszły do użycia pierwsze wyroby z metalu, przede wszystkim z miedzi (narzędzia, broń, ozdoby), chociaż nadal w powszechnym użyciu były narzędzia wyrabiane z kamienia i krzemienia. Czas trwania eneolitu był zróżnicowany terytorialnie. Na terenach dzisiejszej Polski pierwsze wytwory z miedzi pojawiły się w drugiej połowie IV tysiąclecia p.n.e. w tzw. kulturze lendzielskiej i grupach kultury polgarskiej, jednak w porównaniu z terenami naddunajskimi i południowoeuropejskimi są to znaleziska niezbyt liczne i głównie z importu. Do eneolitycznych znalezisk datowanych między 2200 a 1900 r. p.n.e., należą trzy krzemienne groty strzał (tzw. sercowate), odkryte w latach 30. XX wieku przez niemieckich archeologów w pobliżu Wierzbnej (wówczas niem. Wūrben). Zabytki te związane były z pobytem na tym obszarze ludności tzw. kultury pucharów dzwonowatych. Stanowiły jednak znalezisko luźne, bez stwierdzenia osadnictwa stałego. Kim byli ludzie, którzy pozostawili owe krzemienne groty strzał oraz czym była wspomniana kultura pucharów dzwonowatych ?.

Czytaj więcej: Eneolityczni łucznicy z Wierzbnej

© 2022 Żarowska Izba Historyczna

Tuesday the 26th. By BlueHost Review and Affiliate Marketing.