Strona główna
Cykliści "Old Spokes" w Pożarzysku
Kolejna wycieczka z cyklu Rowerowe Wakacje 2019 za nami. Tym razem cykliści "Old Spokes" wyruszyli do Pożarzyska (dawniej Hohenposeritz). Trasa wyprawy wiodła z Żarowa do Kalna, a następnie przez Wostówkę, polną drogą obok skalnych wyrobisk. U celu wyprawy klubowicze "Old Spokes" podziwiali m.in. wspaniały XIII wieczny kościół pw. św. Józefa Oblubieńca NMP w Pożarzysku. Pierwsza wzmianka źródłowa o tym kościele pochodzi z lat 1198-1201. Istniejąca do dnia dzisiejszego budowla została wzniesiona najwcześniej w połowie XIII wieku, jest więc to druga świątynia w miejscowości, a o pierwszej nic nie wiadomo poza tym, że ufundowana została przez ród rycerski Ilikowiców. Mury kościoła zbudowane zostały z granitu łamanego, naroża z ciosów granitowych, a detale architektoniczne z piaskowca. W pierwotnej formie był to obiekt jednonawowy z dwoma półkolistymi wieżami po bokach nawy i wydzielonym, prawie kwadratowym prezbiterium. Nawę pokrywał płaski strop, a prezbiterium sklepienie krzyżowo-żebrowe wsparte na prostych wspornikach. Bryła kościoła uległa na przestrzeni wieków znacznym przekształceniom. Wieża północna została zniszczona i rozebrana, natomiast południową obniżono. Cykliści "Old Spokes" mieli także okazję obejrzeć zabytkową studnię, tzw. „Hofebrunnen” (dworska studnia), która miała pierwotnie 31,4 m głębokości. W 2004 roku wyremontowany został jej budynek oraz drewniany mechanizm.
W rodzinnych albumach mieszkańców Gminy Żarów, cz.21
Szpital w Żarowie został uruchomiony wkrótce po zakończeniu działań wojennych, jako pierwszy w powiecie świdnickim. Zakres usług medycznych świadczonych w szpitalu był ograniczony do leczenia szpitalnego i pomocy ambulatoryjnej. Ofiary wypadków wymagające pomocy doraźnej kierowane były do Świdnicy. W celu zapewnienia transportu poszkodowanych żarowska GRN podjęła 28 XI 1946 r. uchwałę o wprowadzenie stałych „dyżurów samochodowych”. Do końca lat 40-tych powstały w Żarowie ośrodek zdrowia, a przy obu zakładach przemysłowych punkty medyczne. Najpoważniejszym problemem, z którym borykała się żarowska służba zdrowia był brak wykwalifikowanej kadry medycznej. W 1949 r. szpital i ośrodek zdrowia zatrudniały po jednym lekarzu i pielęgniarce. Do tego dochodził felczer, akuszerka i laborant w szpitalu oraz stomatolog w ośrodku zdrowia. W 1950 r. zaistniała groźba, że odejdzie z pracy w szpitalu jedyny lekarz Zbigniew Wall. Powodem było nie wykonywanie jego poleceń przez personel pomocniczy. Na szczęście konflikt udało się załagodzić, a sytuacja kadrowa uległa pewnej poprawie w początkach lat 50-tych, gdy przybyło wykwalifikowanego personelu, m.in. w 1954 r. w obu zakładach zatrudnieni byli „lekarze fabryczni”.
Czytaj więcej: W rodzinnych albumach mieszkańców Gminy Żarów, cz.21
Zbiór fotografii z Mokrzeszowa (Kunzendorf) - cz.2
W drugiej części zbioru fotografii z Mokrzeszowa, prezentujemy egzemplarze dokumentujące działalność oddziału Służby Pracy Rzeszy nr 1/112, którego obóz przed 1945 rokiem znajdował się przy dzisiejszej ul. Wojska Polskiego w Oleśnicy (RAD-Abteilung 1/112 Oels). Poszerzając zagadnienie Służby Pracy Rzeszy, wiedzieć trzeba, że w 1933 roku po dojściu do władzy przez NSDAP, jej kierownictwo zainteresowało się działalnością niejakiego Konstantina Hierla, który od 5 czerwca 1931 roku przewodził ochotniczej organizacji robotniczej FAD (Freiwilliger Arbeitsdienst), wykonującej szereg zadań pomocniczych dla obywateli m.in. pomoc w pracach rolnych. Prowadził też działalność wśród młodzieży na rzecz kształtowanie postaw obywatelskich poprzez naukę i pracę. Na polecenie Adolfa Hitlera, Hierl został mianowany sekretarzem ds. pracy (Staatssekretär) w Ministerstwie Pracy (Reichsarbeitsministerium). Stworzył on wtedy organizację o nazwie Reichsarbeitsdienst (RAD) – Służba Pracy Rzeszy i został jej przywódcą przyjmując tytuł Reichsarbeitsführer. Celem organizacji było kształtowanie postaw młodzieży wobec państwa poprzez pracę. Początkowo do organizacji wstępowali ochotnicy. 26 czerwca 1935 wprowadzono w III Rzeszy zarządzenie o obowiązku sześciomiesięcznej pracy na rzecz państwa, a obowiązek miał być wypełniony poprzez pracę w Reichsarbeitsdienst.
Czytaj więcej: Zbiór fotografii z Mokrzeszowa (Kunzendorf) - cz.2
Rajd Szlakiem Johanna Wilhelma Oelsnera - 22.06.2019 r.
Za nami Rajd Szkaliem Johanna Wilhelma Olesnera. W sobotę 22 czerwca 2019 roku członkowie Koła PTTK "Żarodreptaki" wyruszyli w pieszą wędrówkę, której celem była Góra Krukowska (niem Raabenberg). Przeszło 16 kilometrowa trasa wiodła szlakiem Żarów – Kruków – Góra Krukowska – Żarów. Góra Krukowska (niem. Raabenberg), jako trzecia pod względem wysokości w gminie Żarów (239 m n.p.m.) jeszcze w XIX wieku, zwana była niegdyś „Winną Górą” lub „Winnym Polem”. To właśnie na tym wzniesieniu stała dawniej kapliczka lub też obraz świętego/świętej (niem. Kapelle, Heiligenbild). W 1822 roku z inicjatywy Sophii Flügel-Hasenclever (1817-1838) – ówczesnej właścicielki Zastruża, wzniesiono na Górze Krukowskiej tzw. Letni Dom. Po jej śmierci kolejny właściciel majątku w Krukowie, niejaki Johann Wilhelm Oelsner – nauczyciel, przedsiębiorca i mistrz loży masońskiej we Wrocławiu, przebudował w 1850 roku "Letni Dom", do którego dodano wówczas widokowy taras z balustradą, z którego przy ładnej pogodzie obserwować można było nawet okolice Dobromierza, Dzierżoniowa, Srebrnej Góry, Środy Śląskiej i Wrocławia. Pod koniec lat 30-tych XX wieku, znajdująca się w opłakanym stanie wieża widokowa na szczycie Krukowskiej Góry została odpowiednio zabezpieczona. Prace sfinansował wówczas Günther Grundmann – prowincjonalny Konserwator Zabytków Dolnego Śląska (1932-1945), ten sam który pod koniec wojny ukrywał kosztowności i muzealne dzieła sztuki, będąc autorem słynnej listy ukrytych skarbów, zw. później listą Grundmanna.
Czytaj więcej: Rajd Szlakiem Johanna Wilhelma Oelsnera - 22.06.2019 r.
"Rowerowe wakacje" 2019 rozpoczęte
W niezwykle ekstremalnych warunkach przyszło rozpocząć cyklistom klubu "Old Spokes" wakacyjne wycieczki rowerowe. Z nieba lał się prawdziwy żar, kiedy niestrudzona, choć mocno okrojona grupa rowerzystów wyruszyła spod GCKiS w Żarowie. Celem pierwszej tegorocznej wyprawy była Wierzbna, w której znajduje się nie tylko wiele pięknych zabytków architektury, lecz także hotel – restauracja – stajnia "Biały Las" państwa Przybylskich. Ten nowoczesny obiekt posiadający krytą ujeżdżalnię oraz pensjonat dla koni, organizuje różnego rodzaju zawody jeździeckie oraz prowadzi lekcje nauki jazdy konnej. Z kolei piękna restauracja położona w ośrodku jeździeckim "Biały Las", słynie z doskonałej staropolskiej kuchni. To właśnie tutaj w cieniu drzew nad przepływającym potokiem, cykliści "Old Spokes" miło spędzili czas, po czym udali się w drogę powrotną, która na odcinku Panków – Kalno wiodła wyjątkowo malowniczym traktem. Na kolejną rowerową wycieczkę zapraszamy już w przyszłym tygodniu 3 lipca 2019 r. (środa). Zbiórka jak zawsze o godz. 9:30 przy GCKiS, ul Piastowska 10 A. Przypominamy, że niepełnoletni uczestnicy wycieczki, muszą posiadać pisemną zgodę rodziców. Zapraszamy do udziału.
Zbiór fotografii z Mokrzeszowa (Kunzendorf) - cz.1
Prezentujemy pierwszą część zbioru fotografii, które odnalazł i udostępnił nam mieszkaniec Mokrzeszowa, pow. Świdnica (niem. Kunzendorf). Prezentowane poniżej fotografie zostały wykonane podczas Kampanii Zachodniej we Francji w 1940 roku (niem. kryptonim „Fall Gelb”) oraz w czasie operacji "Barbarossa" w 1941 roku (niem. Unternehmen Barbarossa). Fotografie przedstawiają zniszczone/unieruchomione czołgi francuskie typu Renault R-35 i Renault R-40 oraz radzieckie czołgi typu T-26, BT-7, T-28, KW-1 i KW-2. Na kilku innych fotografiach zostały utrwalone czołgi będące na wyposażeniu niemieckiego Wehrmachtu a więc PzKpfw II, PzKpfw 38 (t) oraz PzKpfw IV.
Czytaj więcej: Zbiór fotografii z Mokrzeszowa (Kunzendorf) - cz.1
Wycieczka uczniów ze Szkoły Podstawowej im. Astrid Lindgren w Zastrużu
W piątkowy poranek 14 czerwca, uczniowie klasy VI ze Szkoły Podstawowej im. Astrid Lindgren w Zastrużu, wyruszyli na pełną przygód, legend i zabytków wyprawę po gminie Żarów. Trasę wycieczki otwierał Pyszczyn, gdzie znajduje się neogotycka kaplica mszalna pw. św. Antoniego, stojąca tuż obok kamienna strzelnica oraz zapomniany grób francuskiej bony Marie Lyautey. Modzi uczestnicy wyprawy, wysłuchali opowieści o tajemnicach skrywanych przez miejscowy pałac von Matuschków i porośniętą lasem Górę Pyszczyńską. Kolejnym punktem na trasie wycieczki były Imbramowice, gdzie wznosi się kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. Tutaj największym zainteresowaniem cieszyły się wspaniałe XVI-wieczne tablice nagrobne, przedstawiające wizerunki dawnych właścicieli okolicznych dóbr ziemskich. Uczniowie z SP Zastruże, podziwiali także zachowany fragmentarycznie kamienny krzyż pojednania, który odkryty został na terenie przykościelnym 4 lata temu, a także żelazny krzyż poświęcony Julie Belier.
Czytaj więcej: Wycieczka uczniów ze Szkoły Podstawowej im. Astrid Lindgren w Zastrużu
Rowerowe wakacje 2019
Jeżeli chcesz połączyć sport z przygodą oraz historią to Żarowski Klub Cyklistów "Old Spokes" przy GCKiS zaprasza na ROWEROWE WAKACJE 2019, czyli cykl wycieczek rowerowych po okolicy. Czekają na Nas piękne krajobrazy, historyczne miejsca, zabytki architektury oraz niezapomniana przygoda. Jeździmy w terminach podanych na plakacie. Pierwszy wyjazd odbędzie się w 26 czerwca 2019 r. Zbiórka o godz. 9:30 pod GCKiS przy ul. Piastowskiej 10A. Prosimy o wcześniejsze zapoznanie się z regulaminem wycieczek dostępnym na stronie Gminnego Centrum Kultury i Sportu w Żarowie. ZAPRASZAMY DO UDZIAŁU !!!
Kronika Drużyny Harcerskiej "Leśni" z Bukowa, cz.2
Na pierwszych stronach kroniki drużyny harcerskiej "Leśni" z Bukowa przeczytać można: Drużna harcerska w Bukowie powstała w 1972 r. Drużynę prowadziła nauczycielka Walentyna Burzyńska. Nauczycielka została przeszkolona na kursie harcerskim w Warszawie. Druhna Wala wiele poświęciła czasu na prowadzenie drużyny. Wspólnie z drużną zuchów prowadzoną przez nauczycielkę Stefanię Wrzyszcz urządzały harcówkę w jednej z klas. Zuchy i harcerze wiele czasu spędzali przyjemnie i pożytecznie. Brali udział w różnych akcjach i alertach. Wykonali wiele prac społecznych. Po reorganizacji w szkole pomieszczenie na harcówkę zostało zabrane na klasę. W 1979 r. do szkoły przyszedł nowy nauczyciel Janusz Dominik. Drużna harcerska została przekazana Januszowi. J. Dominik prowadził drużynę do 1985 r. dh. Janusz przeprowadził reorganizację drużyny, nadał nazwę "Leśni". Z harcerzami wyjeżdżał na obozy harcerskie. Po odejściu dh. Janusza do Szkoły Podstawowej w Imbramowicach, prowadzenie drużyny harcerskiej przejęła nauczycielka Stefania Wrzyszcz. Nauczycielka S. Wrzyszcz prowadziła drużynę zuchową od 1971 r. w Szkole Podstawowej w Bukowie. Drużynowa przeprowadziła reorganizację w drużynie w związku z odejściem części młodzieży do Szkoły Podstawowej w Imbramowicach. Zapisy w kronice zostały prowadzone od czasu prowadzenia drużny harcerskiej przez dh. Stefanię Wrzyszcz od 5 września 1985 r. Drużna harcerska była prowadzona do końca 1991 roku przez drużynową Stefanię Wrzyszcz. Czuwaj !!!.
Czytaj więcej: Kronika Drużyny Harcerskiej "Leśni" z Bukowa, cz.2
Fotografia żarowskiego chóru podczas występu w Legnicy pod koniec lat 60-tych XX w.
Prezentujemy fotografię z lat 60-tych XX wieku, która przedstawia występ żarowskiego chóru męskiego podczas Dolnośląskiego Turnieju Chórów w Legnicy. Jego prowadzącym był pan Mendak. Wiemy, że pierwszy konkurs chórów w Legnicy, odbył się w dniach 9-11 czerwca 1967 roku pod nazwą „Dolnośląskie Święto Pieśni”. Inicjatorem konkursu był Henryk Karliński, animator kultury, dyrygent i założyciel legnickiego chóru „Madrygał” działającego do dziś. Impreza wzbudziła zainteresowanie zespołów chóralnych oraz dyrygentów i bardzo szybko zyskała rangę ogólnopolskiej. Z czasem impreza wzbogacała się o nowe formy kontaktu z uczestnikami i publicznością, takie jak: koncerty towarzyszące, wystawy, warsztaty i seminaria. Tyle informacji uzyskaliśmy na chwilę obecną. Fotografię udostępniła nam mieszkanka Żarowa. Może ktoś z mieszkańców posiada więcej informacji oraz pamiątki związane z działalnością wyżej wspomnianego zespołu muzycznego. Prosimy o kontakt.
Czytaj więcej: Fotografia żarowskiego chóru podczas występu w Legnicy pod koniec lat 60-tych XX w.
Aparat telefoniczny T4 (CB-49) z lat 50-tych XX wieku
W 1949 roku rozpoczęto w Polsce prace nad nowym modelem telefonu, który miał zastąpić produkowany dotychczas na licencji Ericssona model CB-45 (DC2PL1). Obudowę tego aparatu, mikrotelefonu oraz wszystkie części zewnętrzne wykonano z czarnego bakelitu. Produkowano również aparaty CB-49 w kolorach czerwonym i zielonym, które dzisiaj są niezwykle rzadkimi egzemplarzami. Biorąc dzisiaj do ręki dowolny model wzoru 49, nie trudno zauważyć podobieństwo jego bryły do aparatu serii 45. Nowa konstrukcja nie posiada jednak ostrych krawędzi oraz jest mniejsza od licencyjnego “Ericssona” i waży 1,9 kg. Początkowo do produkcji wdrożono model T4, w ówczesnych Zakładach Wytwórczych Aparatów Telefonicznych ZWAT, późniejsza Unitra Fonica, ul. Wróblewskiego 16-18, Łódź. Jeszcze później zaadoptowano aparat do produkcji w Radomiu jako CB-49. Model ten nie różnił się niczym szczególnym, oprócz sygnatury T-4 i minimalnie innego okienka na kartonik z numerem z przodu. W T4 stanowił on niemal jedną całość z obudową, zaś w CB-49 była to osobno wklejana ramka. Mikrotelefon nie posiadał zewnętrznej sygnatury, jednak logo T4 widać było po wyjęciu mikrofonu. Wszystkie części aparatu były identyczne w CB-49.
Czytaj więcej: Aparat telefoniczny T4 (CB-49) z lat 50-tych XX wieku