Strona główna

Religijne pamiątki w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Modlitewnikiem nazywamy książeczkę do nabożeństwa, która wykorzystywana jest przede wszystkim podczas nabożeństw niedzielnych, majowych, rorat. W środku modlitewnika znajdują się liczne pieśni i psalmy, jak również modlitwy. Modlitewnik ma służyć pomocą oraz umożliwiać pełniejsze uczestnictwo w mszy świętej. Modlitewniki są również kierowane do dzieci w wieku szkolnym, dzięki czemu znacznie lepiej przyswajają one treści pieśni czy modlitw. Modlitewniki są znane w naszym kraju od dawnych czasów – pierwsze z nich pojawiły się jeszcze w XI-XII wieku, zabytkowe modlitewniki oraz wzmianki o nich pochodzą z wieku XIII. Modlitewniki były wtedy tworzone ręcznie a zawarte w nich modlitwy były spisywane w jerzyku staropolskim. Bardzo ciekawym zagadnieniem jest odtwarzanie historii modlitw oraz pastorałek na podstawie zabytków takich właśnie jak modlitewniki. Do zbiorów Żarowskiej Izby Historycznej trafiły trzy egzemplarze modlitewników wydane odpowiednio w roku 1927 ("Droga do Nieba"), 1956 ("Droga do Nieba") oraz 1957 ("Modły Wiernych). We wszystkich trzech formę zakładek stanowiły religijne obrazki (27 egzemplarzy), odręcznie spisane modlitwy oraz pieśni, stary bilet PKS i co interesujące "Pamiątka Misji św. OO. Redemptorystów w Żarowie" z 1949 roku. Modlitewniki przekazała do Żarowskiej Izby Historycznej pani Helena. Jak powiedziała " ... książeczki te służyły mojej babci i prababci, nie są mi potrzebna ale nie mogłam ich przecież wyrzucić ". Składamy Serdeczne Podziękowania dla pani Heleny.

Czytaj więcej: Religijne pamiątki w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Dokumenty z 1949 i 1959 roku w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Tymczasowe zaświadczenie tożsamości (nr wykazu gminy 66/49) wystawione przez Zarząd Gminy Żarów dnia 1 kwietnia 1949 roku oraz legitymacja ubezpieczeniowa (Seria L 003140) wydana przez Żarowskie Zakłady Materiałów Ogniotrwałych w dniu 3 marca 1959 roku. Takie pamiątki przekazała do Żarowskiej pani Julia Włoch. Składamy pani Serdeczne Podziękowania.

Posiadacie niepotrzebne starocie (przedmioty, fotografie, dokumenty lub inne rzeczy) ?? Posiadacie wiedzę na temat interesujących miejsc, budowli, a może znacie jakąś ciekawą historię ?? Podzielcie się z nami swoją wiedzą lub starociami z domowych strychów, głębokich szuflad oraz rodzinnych albumów. Wszelkie informacje, skany fotografii i dokumentów możecie przesyłać bez wychodzenia z domu na adres mailowy: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie obsługi JavaScript.. Skany bądź fotografie, oględziny wszelkich dokumentów i przedmiotów możemy wykonać również od ręki w Gminnym Centrum Kultury i Sportu w Żarowie przy ul. Piastowskiej 10A. Utrwalmy wspólnie w słowie pisanym oraz wzbogacimy historię Naszej Małej Ojczyzny.

Czytaj więcej: Dokumenty z 1949 i 1959 roku w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Dolnośląskie pałace i zamki na fotografiach Roberta Webera - cz.2

W drugiej części cyklu "Dolnośląskie pałace i zamki na fotografiach Roberta Webera", prezentujemy 64 budowle, które na początku XX wieku, utrwalone zostały na zdjęciach, wykonanych przez tego znanego drezdeńskiego fotografa. Po przeszło 100 latach od wydania trzytomowego albumu zatytułowanego "Schlesische Schlösser", spośród wymienionej wyżej liczby dolnośląskich rezydencji: 15 przestało istnieć, 11 przedstawia stan kompletnej ruiny, a dalsze 13 niszczeje w rękach prywatnych bądź czeka na nabywcę, który zlituje się nad ich dalszym losem. Ze wspaniałych niegdyś posiadłości, po który pozostały jedynie wspomnienia oraz fotografie, wysuwa się na pierwsze miejsce neogotycki pałac Sybilli w Szczodrem (niem. Sibyllenort), pow. Wrocław, gm. Długołęka. Dzieje tego założenia sięgają 2 połowy XVII wieku, kiedy książę Chrystian Ulryk I wybudował w Szczodrem renesansowy pałac, będący letnią rezydencją jego żony Sybilli. W okresie swojej największej świetności, po przebudowie w latach 1851-1867 rezydencję określano mianem "Śląskiego Windsoru", gdyż wzorowano ją na siedzibie władców Wielkiej Brytanii. Długość fasady obiektu wynosiła 100 m, a wraz ze skrzydłami bocznymi aż 300 m (najdłuższa w Europie !). Kolos mieścił w sobie 400 słynących z bogactwa i przepychu sal, z których 80 udostępnionych było do zwiedzania. Na rzesze ściągających tutaj turystów czekała ogromna, licząca 5000 egzemplarzy kolekcja obrazów i grafik. W Szczodrem, znajdowała się też największa w Europie kolekcja porcelany miśnieńskiej. Do wyjątkowych cudów tego pałacu, należała bez wątpienia tzw. sala łysych, wyposażona w zestaw siedmiu żyrandoli oraz wyłożona zwierciadłami w złotych obramowaniach. Znany był również pokój jadalny z rosnącymi w nim melonami i czereśniami, a także ogromny stół wykonany z 205 gatunków marmuru włoskiego. Wspaniałym i wyjątkowym uzupełnieniem architektury monumentalnego pałacu był park krajobrazowy o powierzchni 250 ha. Na jego obszarze rosło wiele zabytkowych i aklimatyzowanych drzew oraz krzewów. Tutaj też znajdowały się przystrzyże kompozycje klombów i trawników, a także połączone kanałami stawy, z których jeden miał 2,5 km długości.

Czytaj więcej: Dolnośląskie pałace i zamki na fotografiach Roberta Webera - cz.2

Wystawa "Boże Narodzenie na starej pocztówce" w GCKiS

Tradycyjne pocztówki bożonarodzeniowe, wypierane są dzisiaj przez ich elektroniczne odpowiedniki. W zgiełku świątecznych przygotowań ludzie częściej sięgają po urządzenia elektroniczne takie jak telefon i komputer, aby "Zdrowych i Wesołych Świąt" życzyć w SMS-ach, MMS-ach, e-mailach, e-kartkach oraz facebookowych wiadomościach. Czy jest to jednak to samo co tradycyjna, długo wyczekiwana i pisana od serca kartka świąteczna, która w wielu domach miała swoje honorowe miejsce obok zdjęć rodzinnych ? Dzisiejsze kartki świąteczne najczęściej przedstawiają św. Rodzinę, św. Mikołaja z reniferami, choinki oraz zaśnieżone krajobrazy. Te sprzed wielu lat, pochodzące z różnych krajów, bogato zdobione i oddające bożonarodzeniowy nastrój, obejrzeć będzie można na wystawie w Gminnym Centrum Kultury i Sportu przy ul. Piastowskiej 10A. SERDECZNIE ZAPRASZAMY w dniach od 7 grudnia 2017 r. do 7 stycznia 2018 r. Wstęp Wolny !!!

Czytaj więcej: Wystawa "Boże Narodzenie na starej pocztówce" w GCKiS

Prelekcja Historyczna w Mielęcinie - 5.12.2017 r.

12 stycznia 1945 roku rozpoczęła się ofensywa zimowa zwana też operacją wiślańsko-odrzańską. Oddziały radzieckie 1. Frontu Ukraińskiego, pod dowództwem marszałka Iwana Koniewa, 19 stycznia 1945 roku przekroczyły dawną granicę polsko-niemiecką w rejonie Namysłowa. Do końca stycznia zdobyto miasta: Kluczbork, Gliwice, Opole (część prawobrzeżna), Oleśnicę, Katowice i Bytom, wypierając wojska niemieckie z terenów położonych na prawym brzegu Odry. Na początku lutego Armia Czerwona wyszła już na przedpola Wrocławia i Głogowa. Do szczególnie zaciętych walk doszło o Ścinawę i Oławę. Tam oddziały radzieckie uchwyciły przyczółki na lewym brzegu Odry. 8 lutego Armia Radziecka sforsowała Odrę atakując z przyczółków pod Ścinawą i Oławą, a następnie przełamała pozycje niemieckie wzdłuż górnej Odry i w ciągu 17 dniowej ofensywy opanowała centralną część Dolnego Śląska. Rosjanie zdobyli miasta: Legnicę, Bolesławiec, Zieloną Górę a także Chojnów, Bielsko i Złotoryję. Zacięte walki stoczono o zdobycie Szprotawy, podczas przeprawy przez Bóbr pod Żaganiem oraz o Strzegom. Otoczono Głogów, który bronił się zawzięcie oraz twierdzę Wrocław - po raz pierwszy 13/14 lutego i ostatecznie 16 lutego. 24 lutego 1945 roku Rosjanie doszli do Nysy Łużyckiej. Dnia 13 lutego 1945 roku rozpoczęła się ewakuacja ludności Żarowa i sąsiednich miejscowości ówczesnego powiatu świdnickiego. Front ustabilizował się na linii, którą wyznaczały miejscowości Przyłęgów - Łażany - Żarów - Mrowiny - Tarnawa - Imbramowice - Domanice - Chwałów - Górny Maniów - Strzelce - Tworzyjanów - Sobótka. Nowe światło na działania wojenne w okolicach Żarowa, rzucają dokumenty przechowywane w Centralnym Archiwum Ministerstwa Obrony Federacji Rosyjskiej w Podolsku koło Moskwy, a także dokumentacja amerykańskiego Biura Służb Strategicznych (Office of Strategic Services).

Czytaj więcej: Prelekcja Historyczna w Mielęcinie - 5.12.2017 r.

Materiały archiwalne z XIX wieku przekazane do zbiorów Żarowskiej Izby Historycznej

6 grudnia święty Mikołaj zawitał również do Żarowskiej Izby Historycznej. Hojne podarunki opatrzone XIX-wiecznymi datami to nie lada gratka. Wśród nich znalazły się: 1. obwoluta listu opatrzona pieczęcią lakową oraz stemplem poczty w Imbramowicach (Ingramsdorf) z datownikiem 3 września 1866 r., 2. karta pocztowa zawierająca stempel nadawczy poczty w Żarowie (Saarau) z datownikiem 3 grudnia 1879 r. oraz stempel odbiorczy poczty w Dreźnie, 3. koperta z firmowym nadrukiem C.Kulmiz Ida – und Marienhütte bei Saarau z odciśniętym stemplem nadawczym poczty w Żarowie o datowniku 22 grudnia 1872 r. Historyczne pamiątki zostały zakupione i przekazane jako "depozyt ekspozycyjny" przez członków Żarowskiej Grupy Poszukiwawczej "Fridericus Borussorum Rex".

Czytaj więcej: Materiały archiwalne z XIX wieku przekazane do zbiorów Żarowskiej Izby Historycznej

I Wielki Test Wiedzy Historycznej - Co Ty wiesz o gminie Żarów ?

4 grudnia 2017 roku o godz.17:00 odbył się w Żarowskiej Izbie Historycznej "I Wielki Test Wiedzy Historycznej - Co Ty wiesz o gminie Żarów ?". Do testu przystąpił 7 osób, dla których przygotowany został zestaw 30 pytań. Do każdego z nich przyporządkowano 1 prawidłową odpowiedź. Maksymalnie każdy z uczestników mógł zdobyć 30 punktów. Łączna pula nagród w "I Wielkim Teście Wiedzy Historycznej – Co Ty wiesz o gminie Żarów ?" wyniosła 300 zł (I Miejsce – 150 zł, II Miejsce – 100 zł, III Miejsce – 50 zł). Poniżej zamieszczamy wyniki klasyfikacji końcowej. GRATULUJEMY LAUREATOM !!!

Czytaj więcej: I Wielki Test Wiedzy Historycznej - Co Ty wiesz o gminie Żarów ?

II Międzyszkolny Konkurs Wiedzy Historycznej

4 grudnia 2017 roku w Gminnym Centrum Kultury i Sportu w Żarowie odbył się II Międzyszkolny Konkurs Wiedzy Historycznej o mieście i gminie Żarów. Do Konkursu przystąpiły 5-osobowe reprezentacje z SP Imbramowice im. UNICEF oraz SP Żarów im. Jana Brzechwy. Pisemny test wiedzy historycznej, z którym przyszło zmierzyć się uczniom wymienionych placówek szkolnych, składał się z 25 pytań. Do każdego z nich przyporządkowano 1- bub 3 prawidłowe odpowiedzi. Maksymalnie każdy z uczestników mógł zdobyć 27 punktów. Końcowa klasyfikacja prowadzona była w kategorii drużynowej oraz indywidualnej. Poniżej wyniki II Międzyszkolnego Konkursu Wiedzy Historycznej. GRATULUJEMY LAUREATOM !!!

Czytaj więcej: II Międzyszkolny Konkurs Wiedzy Historycznej

Drużyna medyczno-sanitarna DZCH "Organika" Żarów na fotografiach z połowy lat 80-tych

W broszurze wystawy zatytułowanej "150 lat temu powstała Silesia", która odbyła się w 2008 roku napisano: Dzień 10 sierpnia 1945 roku zanotowano w kronikach Żarowa jako datę oficjalnego objęcia Zjednoczonych Zakładów Zakładów Chemicznych „Silesia” przez przedstawicieli polskiej chemii, a pierwszym dyrektorem został inżynier Władysław Starkel. Wśród przybyłych do Żarowa osób byli ponadto m.in. Franciszek Lończyk, Paweł Kubica, Paweł Przybylok, Hubert Wyrwoł, Alfred Skowronek oraz wspomniani Teodor Pyrek i Józef Kuroń. We wrześniu przybyła z Zakładów „Solway” pod Krakowem, tych samych, w których w czasie wojny pracował Karol Wojtyła, druga grupa pracowników z doktorem Aleksandrem Walczukiem, który został pierwszym dyrektorem ds. technicznych. W 1945 roku do Żarowa do pracy przybywali ludzie z całej Polski. Byli wśród nich inż. Tadeusz Czerpiński, inż. Tadeusz Krasuski, Antoni Orski, inż. Józef Glatman, dr Józef Kabała, inż. Tadeusz Nowak, inż. Edward Schodnicki, Stefan Nawara, Jakub Widera i wielu, wielu innych. Służbę zdrowia i ambulatorium zakładowe organizował niezwykle zasłużony dla Żarowa dr Zbigniew Wall. W pierwszych miesiącach podstawowym problemem był transport, a właściwie jego brak. Zarówno w zakresie zakupu surowców, jak i zbytu produktów. Trudna była sytuacja aprowizacyjna. Dla jej poprawy zakłady przejęły 400 ha ziemi w Mrowinach, efektem czego było mleko i cukier dla załogi. W 1946 roku uruchomiono służbę BHP, świetlicę i bibliotekę, powstał klub piłkarski. W tym samym roku zaczęła funkcjonować Szkoła Przemysłowa o specjalności chemicznej. W latach 1947 - 1950 dyrektorem technicznym był dr Konrad Lemańczyk, który miał duży udział w dziedzinie rozbudowy zakładu oraz uporządkowaniu procesów technologicznych. Był nauczycielem całej załogi: od robotnika do kierownika oddziału. Lata 50 - te, to niekończące się zmiany przynależności organizacyjnej, które nie służyły rozwojowi zakładu. Napięte plany produkcyjne były przyczyną wieloletnich zaniedbań inwestycyjnych. Do tego charakterystyczne dla tamtych czasów nominacje dyrektorskie.

Czytaj więcej: Drużyna medyczno-sanitarna DZCH "Organika" Żarów na fotografiach z połowy lat 80-tych

Reprodukcje fotografii pałaców w Łażanach, Mrowinach i Wierzbnej z początku XX wieku w zbiorach Żarowskiej Izby Historycznej

Żarowska Izba Historyczna wzbogaciła swoje zbiory o trzy fotografie przedstawiające obiekty pałacowe w Łażanach (Laasan), Mrowinach (Konradswaldau) i Wierzbnej (Würben) w początkach XX wieku. Fotografie przekazane do zbiorów Izby, to reprodukcje oryginałów, które pierwotnie wraz z krótkim opisem budowli, publikowane były w trzytomowym albumie autorstwa Roberta Webera, pt. Schlesische Schlösser (wyd. z 1909 r. w Dreźnie i Wrocławiu). Autor albumów z wykształcenia architekt oraz fotograf, wykonał wraz ze swoimi dwoma współpracownikami z Drezna – Fiehnem i Foersterem, kilka tysięcy zdjęć śląskich pałaców. Spośród nich na strony wspomnianego albumu trafiło 286 fotografii, wśród których znalazły się także pałace w Siedlimowicach (Schönfeld) i Zastrużu (Sasterhausen). Czas wykonania wyżej wymienionych reprodukcji jest nieznany. Składamy Serdeczne Podziękowania dla pani Magdaleny za ich przekazanie do Żarowskiej Izby Historycznej.

Czytaj więcej: Reprodukcje fotografii pałaców w Łażanach, Mrowinach i Wierzbnej z początku XX wieku w zbiorach...